VeriuPortal

Ju kujtohet pak kohe mepare kur nje fare, Roberto Saviano erdhi nga italia ne Top Channel, per te hedhur drite ose balte mbi implikimet e shqiperise me mafian italiane? Kush eshte Roberto Saviano? Roberto Saviano u be i njohur per shkak se ai botoi nje liber te quajtur "Gomorra" i cili pershkron mafian qe vepron ne jug te italise kryesisht dhe organizaten kryesore qe quhet "Kamorra". Pas publikimit te ketij libri ai mori kercenime nga mafia se do ta vrisnin dhe ju desh te largohej nga napoli ku mepare jetonte. Libri beri buje te madhe sepse aty shpjegoheshin menyrat se si mafia vepronte dhe si implikonte dhe funksionare te larte. Ne emisionin e Rudina Xhunges tek "Shqip" ai pervec veprimtarise se Kamorras ne itali tha se mafia italiane eshte e lidhur ngushte me ate shqiptare. Biles, fillimet e saj i ka qysh ne kohen e diktatures dhe se sherbimet sekrete shqiptare ne ate kohe kane bere shpesh pazare me mafian italiane. Cfare zbulimi ee? Gazeta shqiptare Investigim Pas kesaj Gazeta Investigim me drejtor Alket Aliu e akuzuan Savianon per plagjature sepse sipas te dhenave na del se Gazeta Investigim i kishte publikuar disa dokumente ku thuhej se "...shertbimi sekret shqiptare ka bere tregti me mafian italiane, per arme etj...". Me te drejte gazeta ka kerkuar gjene me minimale pra, te citohet burimi ku eshte marre ky informacion. Eshte e vertet qe Saviano eshte bazuar te gazeta investigim per keto? Zinxhiri na çon tek "Osservatorio Italiano" ne rubriken "La rinascita Balcanica" e cila kishte publikuar disa artikuj te marre nga gazeta Investigim dhe perkthyer ne gjuhen italiane nga redaktori shqiptare ne zyrat e "La rinascita Balcanica" ne Banja-Luka ne Bosnje-Hercegovine. Saviano kishte lexuar disa nga keta artikuj ne internet dhe i kishte derguar email redaksise se gazetes "Osservatori Italiano" ku thuhej se "...jam i interesuar per keto artikuj rreth sigurimit te shtetit shqiptare dhe mafias italiane...". Gazeta Italiane ja kishte mundesuar kete dhe pas kesaj - thote drejtori i "Osservatorio Italiano" Mikele Altamura - Saviano nuk u be me i gjalle as per te na falenderuar. E drejta e Autorit Me sa duket Saviano nuk eshte hera e pare qe ben karriere mbi shpatullat e te tjereve. Kohe mepare ai eshte akuzuar po per te drejtat e autorit mbi citime te thene nga te tjere dhe te shfaqura si thenie te tijat te cilat i ka shkruajtur ne libra. Gazeta Investigim ka te drejte dhe ta hedhe ne gjyq dhe kjo te behet shembull edhe per shume media elektronike apo te shkruara shqiptare qe akoma sot vazhdojne te japin informacion pa te drejte autori dhe pa cituar burimin. Shpesh here degjojme ne televizionet shqiptare qe kur citojne nje gazete apo TV thone "...sic shkruan nje e perditshme", po cila nuk dihet. Te citosh burimin nuk eshte nje reklame per autorin por nje e drejte. Lexo me shume artikuj

Italianet kujtojne eksodin e madh qe zbriti brigjet e italise me datat 7-8 mars te vitit 1991. Pas renies se murit te Berlinit kesaj here ishte rralla e shqiptareve qe te thyenin murin e tyre e per t'ju bashkuar evropes. Nuk ishte pare asnje here kesisoj eksodi - thote gazeta Repubblica - oret e para flisni per 12 apo 15 mije veta te mberritur me anije tregtare apo cfare do lloji. Shifra e pabesueshme arriti ne nje 27 mije persona vetem 2 - 3 dite, e ky do te njihej si eksodi biblik i marsit. Brindizi Ate mengjes brindizi zgjohej me 3 anije tregtare me nga 6 mije persona te cilat ishin ndalur nga autoritet portuale te barit per zbritjen e klandestineve qe aso kohe quheshin 'profughi' pra, 'te arratisur'. Gjate nates iu bashkuan edhe anije te tjera me te vogla qe kerkonin te zbarkoheshin. Atehere, qeveria italiane dergon nje trup diplomatik qe te hyje ne bisedime me qeverine shqiptare per kthimin prapa te anijeve, por keto bisedime deshtuan dhe perkeqesimi i personave ne anije beri qe porti i bridizit te kthehet ne nje kamp emigrantesh. Mikpritja ishte e veshtire - kujtojne banoret e brindizit - por bashkia organizoi disa iniciativa per mbledhjen e ushqimeve, veshmbathjeve e ilaceve. Mire apo keq nuk ishte imagjinuar nje situate e tille ndaj ishim te papergatitur - shprehen ata. Ate kohe mungonin pikat e mikepritjes se emigracionit sepse nuk ishte pare ndonje here dicka e tille, ndaj pikat e mikepritjes u bene shkolla, famulli e qendra sociale. Ne ate eksod kishte dhe shume femije minoren qe kishin hipur ne anije ndoshta pa nje destinacion, apo thjeshte per te bere nje xhiro me anije, por shume shpejt italia do te behej toka e premtuar per shume te tjere. Pas disa muajsh me vone e njejta panorame do te riperseritej por kesaj here ne Bari. Gushti i 91' do thyente dhe rekordin e eksodit duke u paraqitur para portit te Barit ne nje anije te vetme rreth 20 mije persona. Ky do te ishte eksodi i dyte i madh qe kesaj rradhe do te behej si shtepi mikpritjeje stadiumi i Barit. Lexo me shume artikuj

Nuk ka vetëm Miss bukuria, buzëqeshja, apo simpatia. Prej disa vitesh në Rimini të Italisë zhvillohet dhe Miss Kirurgjia Estetike. Një konkurs ku vajza dhe gra në moshë sfidojë bukurinë natyrale me mrekullitë që mund të bëjë mjekësia. Këtë vit në Rimini, çmim i parë është marrë nga një 41 vjeçare hungareze, Erzebet Gergely. Një bionde e bukur me sytë blu. Por juria nuk e ka zgjedhur vetëm këtë këto dy detaje. Fal një ndërhyrje kirurgjikale, 41 vjeçarja ka arritur që të ketë gjoksin e saj në përmasat e duhura, duke marrë jo vetëm admirimin, por edhe votat e jurisë në spektaklin e zhvilluar dje në mbrëmje. Erzebet ka një vajzë 19 vjeçare dhe vet punon në një kompani avionësh. Ajo ka lindur në Monok të Hungarisë dhe është e gjatë 190 cm. Ajo deklaroi para jurisë së gjoksin e kishte bërë operacion për ta bërë të pranueshëm për gjatësinë e saj. Hungarezja është fituesja e dytë e konkursit për kirurgjinë plastike. Në juri kanë qenë të pranishëm 10 mjek të operacioneve plastike gazetarë dhe njerëz të artit. Por nuk është vetëm ky spektakli ku garojnë vajzat që kanë bërë “ndonjë ndërhyrje” të vogël kirurgjikale. Dje është zhvilluar dhe Miss Silikoni, Miss Botoksi, Miss Lifting dhe një sërë konkurrimesh të tjera. Lexo me shume artikuj

Harta e Europes eshte e vjeter dhe jo logjike. Ja se si duhej te ishte NJEREZIT mendojne se fqinjet e tyre duhet te levizin ne nje lagje tjeter, perse atehere shtetet jo . TE supozojme qe nje gje e tille eshte e mundur. Rimodelimi i hartes se Euroipes do ta bente jeten me logjike dhe miqesore. Britania, e cila pas zgjedhjeve te pergjithshme do to duhet te beje hesapet me financat publike, duhet te levize me afer vendeve Jugore te Europes per t'ù gjendur ne nje pozicion te ngjashem por duke ndare Skocine dhe Uellsin si dy ishuj te pamvarur. Ne vend te Britanise duhet te jet Polonia , e cila ka vuajtur mjaft ne vendodhjen e saj mes Rusise dhe Gjermanise e meriton te perqafoje ererat e Atlantikut te veriut. Belgjika duhet te shkembeje vendin me Ceket te cilet do te shkonin me mire me fqinjet e tyre Hollandez Biellorusia , per momentin vend i mbydhur qe mundohet te largohet nga gishti i Rusise do te perfitonte nga ekspozimi ne rajonin Nordik influenca e te cilit ndihmoi shume vendet baltike te largohen nga kontrolli i Rusise . Vendet baltike duhet te levizin diku afer Irlandes per te qene me afer SHBA dhe sa me larg Rusise. Ne vendin e lene bosh nga Polonia e Biellorusia duhet te spostohet Ukrahina . Gjermanet , me Ukrahinen kaq afer , vetem 100km nga Berlini, do ta merrnin seriozisht kerkesen e ketij vendi per tu integruar ne BE. Ne vendin e Ukrahines mund te spostohej Rusia duke i lene nje pjese te Siberise shtetit Kinez, i cili do ta marre heret a vone XD. Rirregullimi tjeter ka te beje me Ballkanin. Maqedonia , Shqiperia, Kosova duhet te shkembejne vendet, duke bere qe Maqedonia te marre vendin e Kosoves ngjitur me Serbine , Kosova te spostohej ne Bregdetin e Shqiperise se Veriut, dhe Shqiperia te hynte me thelle ne pjesen kontinentale te gadishullit. Keshtu Serbia nuk do kishte probleme me Kosoven dhe fantazite paranoike greke per pretendime territoresh ne veri do te avullonin. Bosnja eshte shume e brishte per e levizur keshtu qe e leme aty ku eshte . Zvicrren e Suedine i ngaterrojme shpesh .Prandaj do te kishte kuptim te spostonim Zvicrren ngjitur me vendet Nordike. Neutrateti i saj do te pershtatej mjaft mire me Finlandezet dhe Norvegjezet; Norvegjia do te ishte e lumtur te kishte nje vend tjeter jo -BE ngjitur . Gjermania qendron aty ku eshte , sikurse Franca. Por Austria do zinte vendin e Zvicrres , duke lene vend per Sllovenine e Kroacine te zhvendoseshin ve veriperendim.Te cilat mund te bashkoheshin me Italine ne aleance rajonale . Pjesa tjeter e Italise nga Roma e poshte,do te ndahej dhe do bashkohej me Siciline ne nje mbreteri te quajtur Mbreteria e dy Sicilive, (por me nofken Bordello). Kjo e fundit mund te bente nje bashkim monetar por me askend tjeter perveç Greqise. Lexo me shume artikuj

Nuk ka vetëm Miss bukuria, buzëqeshja, apo simpatia. Prej disa vitesh në Rimini të Italisë zhvillohet dhe Miss Kirurgjia Estetike. Një konkurs ku vajza dhe gra në moshë sfidojë bukurinë natyrale me mrekullitë që mund të bëjë mjekësia. Këtë vit në Rimini, çmim i parë është marrë nga një 41 vjeçare hungareze, Erzebet Gergely. Një bionde e bukur me sytë blu. Por juria nuk e ka zgjedhur vetëm këtë këto dy detaje. Fal një ndërhyrje kirurgjikale, 41 vjeçarja ka arritur që të ketë gjoksin e saj në përmasat e duhura, duke marrë jo vetëm admirimin, por edhe votat e jurisë në spektaklin e zhvilluar dje në mbrëmje. Erzebet ka një vajzë 19 vjeçare dhe vet punon në një kompani avionësh. Ajo ka lindur në Monok të Hungarisë dhe është e gjatë 190 cm. Ajo deklaroi para jurisë së gjoksin e kishte bërë operacion për ta bërë të pranueshëm për gjatësinë e saj. Hungarezja është fituesja e dytë e konkursit për kirurgjinë plastike. Në juri kanë qenë të pranishëm 10 mjek të operacioneve plastike gazetarë dhe njerëz të artit. Por nuk është vetëm ky spektakli ku garojnë vajzat që kanë bërë “ndonjë ndërhyrje” të vogël kirurgjikale. Dje është zhvilluar dhe Miss Silikoni, Miss Botoksi, Miss Lifting dhe një sërë konkurrimesh të tjera. Lexo me shume artikuj

Harta e Europes eshte e vjeter dhe jo logjike. Ja se si duhej te ishte NJEREZIT mendojne se fqinjet e tyre duhet te levizin ne nje lagje tjeter, perse atehere shtetet jo . TE supozojme qe nje gje e tille eshte e mundur. Rimodelimi i hartes se Euroipes do ta bente jeten me logjike dhe miqesore. Britania, e cila pas zgjedhjeve te pergjithshme do to duhet te beje hesapet me financat publike, duhet te levize me afer vendeve Jugore te Europes per t'ù gjendur ne nje pozicion te ngjashem por duke ndare Skocine dhe Uellsin si dy ishuj te pamvarur. Ne vend te Britanise duhet te jet Polonia , e cila ka vuajtur mjaft ne vendodhjen e saj mes Rusise dhe Gjermanise e meriton te perqafoje ererat e Atlantikut te veriut. Belgjika duhet te shkembeje vendin me Ceket te cilet do te shkonin me mire me fqinjet e tyre Hollandez Biellorusia , per momentin vend i mbydhur qe mundohet te largohet nga gishti i Rusise do te perfitonte nga ekspozimi ne rajonin Nordik influenca e te cilit ndihmoi shume vendet baltike te largohen nga kontrolli i Rusise . Vendet baltike duhet te levizin diku afer Irlandes per te qene me afer SHBA dhe sa me larg Rusise. Ne vendin e lene bosh nga Polonia e Biellorusia duhet te spostohet Ukrahina . Gjermanet , me Ukrahinen kaq afer , vetem 100km nga Berlini, do ta merrnin seriozisht kerkesen e ketij vendi per tu integruar ne BE. Ne vendin e Ukrahines mund te spostohej Rusia duke i lene nje pjese te Siberise shtetit Kinez, i cili do ta marre heret a vone XD. Rirregullimi tjeter ka te beje me Ballkanin. Maqedonia , Shqiperia, Kosova duhet te shkembejne vendet, duke bere qe Maqedonia te marre vendin e Kosoves ngjitur me Serbine , Kosova te spostohej ne Bregdetin e Shqiperise se Veriut, dhe Shqiperia te hynte me thelle ne pjesen kontinentale te gadishullit. Keshtu Serbia nuk do kishte probleme me Kosoven dhe fantazite paranoike greke per pretendime territoresh ne veri do te avullonin. Bosnja eshte shume e brishte per e levizur keshtu qe e leme aty ku eshte . Zvicrren e Suedine i ngaterrojme shpesh .Prandaj do te kishte kuptim te spostonim Zvicrren ngjitur me vendet Nordike. Neutrateti i saj do te pershtatej mjaft mire me Finlandezet dhe Norvegjezet; Norvegjia do te ishte e lumtur te kishte nje vend tjeter jo -BE ngjitur . Gjermania qendron aty ku eshte , sikurse Franca. Por Austria do zinte vendin e Zvicrres , duke lene vend per Sllovenine e Kroacine te zhvendoseshin ve veriperendim.Te cilat mund te bashkoheshin me Italine ne aleance rajonale . Pjesa tjeter e Italise nga Roma e poshte,do te ndahej dhe do bashkohej me Siciline ne nje mbreteri te quajtur Mbreteria e dy Sicilive, (por me nofken Bordello). Kjo e fundit mund te bente nje bashkim monetar por me askend tjeter perveç Greqise. Lexo me shume artikuj

Nga sherret e presidenteve te shkelmat ndaj gjyqtarëve të ndeshjeve. Në Ersekë, Nino i Laçit ra pa ndjenja. Në Tiranë, Bakaj u ça në kokë Rastet e dhunës në stadiumet shqiptare nuk janë të pakta. Gazeta “Albania” prezanton disa prej tyre të ndodhura gjatë këtij sezoni në kompeticionet e ndryshme futbollistike që organizon Federata Shqiptare e Futbollit, ato të Superligës, Kategorisë së Parë dhe të Dytë., LOJTARI PA NDJENJA - Sulmuesi i Laçit, Jetmir Nino, rrezikoi jetën në Ersekë në ndeshjen Gramozi-Laçi (1-2, java 13). Futbollisti laçjan u godit me shkelma e grushte në hyrje të dhomave të zhveshjes. Nino shkëmbeu fjalë me tone të ashpra me sulmuesin e Gramozit, Genn Hyseni (autori i golit të vetëm të kolonjarëve), dhe ky i fundit e goditi me grushte. Pas kosovarit ndaj Ninos qëlluan edhe lojtarë të tjerë të Gramozit. Nino ra pa ndjenja dhe u dërgua me ambulancë, ku mjekët e risollën në vete. Tifozët e Gramozit sulmuan me gurë dhe autobusin e Laçit. Trajneri i Gramozit, Agim Canaj, akuzoi treshen e gjyqtarëve me në krye Kridens Metën, duke pohuar se arbitri nuk ka një penallti dhe i mohoi një gol kolonjarëve. SHERR PRESIDENTëSH – Presidenti i Dinamos, Besnik Sulaj dhe homologu i tij te Bylisi, Besnik Kapllanaj, shkëmbyen replika të forta me njëri-tjetrin gjatë ndeshjes së Kupës së Shqipërisë, Dinamo-Bylis (3-0, turi i dytë), aq sa është ndërhyrja e policisë për të qetësuar situatën. Gjithçka ndodhi pas golit të dytë të Dinamos, të realizuar nga Elis Bakaj dhe festimeve të këtij të fundit. Në konfrontim u përfshinë edhe trajneri i portierëve të Bylisit, Arbër Sino, me zëvendëspresidentin e Dinamos, Avni Braçe. Forcat e policisë nxorën nga stadiumi me forcë presidentin e Bylist, Besnik Kapllanaj dhe trajnerin e portierëve të Bylisit, Arbër Sino. SHKELMA GJYQTARIT - Lojtarët e Vlorës zunë me shkelma e grushte gjyqtarin nga Erseka, Mane dhe ndihmësit e tij, Qiriazi e Maze, të cilët i konsideruan fajtor në humbjen 1-0 me Domosdovën të zhvilluar në Përrenjas. Takimi ishte i vlefshëm për javën e 12-të të Kategorisë së Dytë, Grupi i Jugut. Golin e vetëm të takimit e shënoi Karaj në minutën e 13-të. Në minutën e 80-të trajneri i Vlorës, Rrapo Taho, tërhoqi skuadrën nga fusha, ndërkohë që lojtarët iu sulën me shkelma gjyqtarëve. Gjyqtaret u morën në mbrojtje nga policia lokale. GODITET TRAJNERI - Trajneri i Tiranës, Alban Tafaj, është goditur me një send të fortë në krah gjatë një dalje të tij nga bankina në ndeshjen Besa-Tirana (1-1, java 15). Pasuesi i kroatit Ilija Lonçareviç ishte duke i kërkuar sqarime njërit prej anësorëve të ndeshjes, kur një objekt e goditi në krah. Alban Tafaj u pa të dilte nga stadiumi me krahun e lidhur. “Jam goditur me një send të fortë nga ndonjë tifoz i papërgjegjshëm”, - tha Tafaj pas ndeshjes. ZENKA MASIVE – Dhuna në stadiume vazhdoi serialin e telenovelës së saj. Në takimin Këlcyra-Tomori (0-1, 06.12.2009, java 11 e Kategorisë së Dytë, Grupi i Jugut), loja u ndërpre në minutën e 80-të nga gjyqtari Shkëlqim Balliu, pasi ndeshje u shoqërua nga tensioni i lartë. Në minutën e 50-të anësori Dyrmishi u godit me gur, ndërsa gjyqtarët në shenjë proteste ndërprenë për dhjetë minuta takimin, për të rifilluar më pas. BRAKTISET NDESHJA - Në takimin Domosdova-Butrinti (3-2, i vlefshëm për javën e 11-të të Kategorisë së Dytë, Grupi i Jugut), skuadra nga Saranda braktisi fushën në minutën e 83-të, menjëherë pas golit të Domosdovës të realizuar nga Karriqi, duke pasur kontestime të forta ndaj gjyqtarit korçar Kello. Maloku i Domosdovës në minutën e 65-të nuk realizoi nga pika e bardhë, asistenti Kaçani urdhëroi përsëritjen e penalltisë, sarandiotët kundërshtuan fort, por në gjuajtjen e dytë, Maloku realizoi golin 2-2 të ndeshjes. Butrinti protestoi edhe për golin e tretë të Domosdovës, pasi sipas tyre Karriqi ishte në pozicion jashtë loje. Zënka ka pasur edhe në sfidën Veleçiku-Mamurrasi(2-0, vlefshëm për javën e 11-të të Kategorisë së Dytë, Grupi i Veriut). SHPULLA ANëSORIT - Futbollisti i Flamurtarit, Halim Begaj, goditi me shpulla gjyqtarin anësor Biçaku, duke protestuar për golin e shënuar nga Dinamo në humbjen 1-0 (java 13) në Tiranë. I nervozuar nga pësimi i golit vetëm pesë minuta përpara përfundimit të ndeshjesh, Halim Begaj, nuk i mbajti nervat duke goditur me shpulla e duke lëshuar një lumë të sharash, përpara se gjyqtari Lorenc Jemini ta ndëshkonte me karton të kuq. Trajneri i Flamurtarit, Gugash Magani, e ndëshkoi veprimin e lojtarit të tij. Pas ndeshjesh, presidenti i Flamurtarit, Shpëtim Gjika, bëri një debat normal me trajnerin e Dinamos, Shkëlqim Muça, në lidhjen me golin që solli edhe fitoren e vuajtur të kryesuesve të Superligës. GRUSHTE Në DERBI - Katër kartonë të kuq, tre gola, penallti, sherre e grushte midis lojtarëve, konfrontim midis tifozëve në fushë, ndërhyrje fortë e policisë për të vënë rregull, e më në fund fitore 2-1 e Dinamos, në një pjesë të dytë që zgjati gati 60 minuta. Kapiteni i Tiranës, Devi Muka, goditi me shkelm e më pas me grusht sulmuesin e Dinamos, Elis Bakajn, menjëherë sapo lojtari më i mirë shqiptar i vitit 2009 shënoi golin e fitores për kryesuesit e kampionatit dhe të 11-in sezonal. Bakaj doli nga fusha i gjakosur dhe i fashuar. Gjithçka më pas nuk është futboll, por një turp për dy skuadrat e elitës shqiptare të futbollit dhe në mes të kryeqytetit shqiptar, jo në ndonjë fushë të kategorisë së dytë. Tifozët e të dyja skuadrave hynë në fushë, ndërkohë që në tapetin e “Qemal Stafës”, policia ndërhyri për të rivendosur rregullin. RENDITJA E UEFA-s Fair-Play, Shqipëria e 49-ta Shqipëria renditet në vendin e 49-të përsa i përket “Fair-Play” nga 53 federata që aderojnë në UEFA. Klasifikimin e ka publikuar qeveria europiane e futbollit, që ka marrë në konsideratë të gjitha ndeshjet ndërkombëtare të zhvilluara nga klubet dhe ekipi përfaqësues në kompeticionet e organizuara nga UEFA. Periudha e marrë në vlerësim është 1 maj 2009-30 prill 2010. Në kriterin e vlerësimit “Fair Play” janë marrë në konsideratë raportet e hartuara nga delegatët e UEFA-s, bazuar në kritere të tilla si pozitiviteti i lojës, respekti ndaj kundërshtarit, respekti ndaj gjyqtarëve, sjellja e tifozëve dhe e zyrtarëve, dhe gjithashtu edhe ndëshkimet me karton të verdhë e të kuq. Shqipëria, e 49-ta, ka zhvilluar 24 ndeshje ndërkombëtare në nivel kombëtaresh e klubesh, duke grumbulluar 7.589 pikë, e duke lënë pas vetëm San Marinon (7.535 pikë), Lihteshtejnin (7.374), Luksemburgun (7.340) dhe Andorrën (7.337). Përpara ndesh janë Bosnjë-Hercegovina (vendi i 47-të, 7.484 pikë) dhe Maqedonia (vendi i 48-të, 7.449 pikë). Ekipi më i mirë i renditjes “Fair-Play” është Suedia me 8.263 pikë, të grumbulluara këto pas 65 ndeshjesh. Në vend të dytë renditet Danimarka (8.169 pikë, 64 ndeshje) dhe në të tretin Anglia (8.168 pikë, 108 ndeshje). Lexo me shume artikuj

Pothuajse te gjithe kemi nje llogari ne facebook dhe pothuajse cdo dite e frekuentojme ate. Ne fillim jemi regjistruar duke shtuar te gjitha te dhenat tona pa asnje qellim te keq sepse duam qe shoket apo shoqet tona te ne gjejne me kollaj, e keshtu genjehemi duke vendosur te dhenat e sakta. Por sa te sigurte jane rrjetet sociale sic eshte facebook, twitter, myspace etj.? Sa e thjeshte qe dikush te na kontrolloje ose t'ju kete nen kontroll. Nje aludim i koheve te fundit i cili bazohet ne fakte reale, thuhet se rrjetet sociale jane krijuar qe te kete me shume kontroll mbi njerezit qe frekuentojne internetin. Biles, kjo eshte shume e thjeshte kur dihet se cfare:emri, mbiemri, ku banon, hobi, cfare orientimi politik ke, ne cfare beson, nese je i martuar, cilet jane shoket e tu, cfare ben gjate dites te gjitha keto duke ndjekur frekuentimin tend ne facebook. Nuk e besoni? Nese lexoni kushtet e perdorimit do te gjeni se facebook do te perdore te dhenat tuaja sipas kritereve te adreses dhe pa konsensusin tuaj. Ne facebook eshte e pamundur te fshini asgje, eshte e pamundur te c'regjistroheni dhe pak ato gjera qe mund fshini sic jane fotot, ato do te vazhdojne te jene ne databazen e tyre. Duke perdorur opsionet e privatesise nuk arrihet te mbulohet figura e juaj ne rrejt, nese tentoni ta beni sistemi do tju pergjigjet duke ju thene "Atehere pse jeni regjistruar kur nuk deshironi te keni asnje kontakt!". Ketu nuk behet fjale per stafin e facebook por per piramiden e pushtetit dhe hierarkise se teknologjise te makinerise se internetit mbi te cilen qendron ajo qe eshte e etur per dije qe eshte CIA. Nese kompjuteri qe keni perpara eshte nje dritare qe dikush mund t'ju shikoje apo me keq t'ju spiunoje, atehere facebook apo cdo rrjet social eshte nje vend ku jeni lakuriq perpara sherbimeve sekrete. Nese doni nje keshille nga nje profesionist i internetit atehere sa me pak te c'visheni perpara internetit aq me mire do te jete per ju. Ja, disa keshilla. Te perdorni sa me pak te dhenat tuaja te sakta, te jeni te kujdesshem kur beni komente ose flisni me personat e tjere, mundesisht mos perdorni fotot tuaja origjinale. Shume nga ju do te mendoni se ju keni asgje per te deklaruar ose keni bere te keqe, por ju po flisni per momentin dhe jo cfare do te beni apo ndodhe. "Cfare do qe do te beni ne Facebook do te mbetet ne Facebook!" Lexo me shume artikuj

E dinim qe sado heret a vone do te dilte ne shesh kjo histori. Po ju flasim per pikerisht per shijet e shqiptareve ne lidhje me fene, po po ate islame. Faktikisht ose te pakten teorikisht ky besim nuk perkrah asnje lloj dhune. Por pse duhej te cenohej ajo menyra e besimit shqiptare ku feja e shqiptarit "ishte" shqiptaria, por sic thote nje proverbe shqiptare "Nje dru i shtrember prish e gjithe turren". Ajo e jona ishte pa paragjykime dhe mendoj se duhet ta ruajme deri ne fund qe fundja ne sy te botes te mos dukemi te tille. A mos valle kemi pak paragjykime ne shqiptaret sa te na shtohet edhe ajo e terrorizmit islamik? Kosova Dua ta ve doren ne plage sepse aty ku ndihet me shume kjo ere eshte ne Kosove, pra, ne shtetin me te ri ne Europe. Kosova pervec kontributit te shqiptareve, pavaresia, i atribuohet me se shumti NATO-s pra perendimit. Jo me kot ne prishtine po ngrihet nje shtatore ne nder te presidentit te Amerikes Bill Klinton. Por, le te kthehemi tek lufta. Sipas disa burimeve ende te pakonfirmuara, ne rradhet e UCK-se ka pasur edhe elemente qe kane pasur lidhje me terrorizmin. Me konkretisht, thuhet se ka pasur edhe vullnetare nga vendet islamike ne lufte per clirimin e kosoves, kjo jo sepse arabeve ose egjiptjaneve u dhimbsej kosova por sepse ajo ishte nje thirrje e muslumaneve ne ndihme te "vellezerve" te tjere muslumane. Sipas nje Palestinezi te kontaktuar nga ne, kjo ideologji egziston ne doktrinen islamike ndoshta ne ate me radikale: pra kur nje musluman ndodhet para nje rreziku mund te therrase ne ndihme njerez te tjere te besimit islam. Sot, Kosova, ka nje shtet e kjo fale shteteve si SHBA. Po edhe kur Kosoves i duhej nje njohje nderkombetare ajo u refuzua nga vendet arabe. Elementet islamike filo-radikale nuk i nevojiten Kosoves e sidomos keto kohera ku jane ne loje integrimi i vendit ne strukturat euro-atlantike. Fatkeqesisht, elementi shqiptare ne fokusin e figurave terroriste nuk ka munguar. Mund te permendim ketu rastin e NJU XHERSIT si meposhte: NJU XHERSI - Gjykata e Kamdenit ne Nju Xhersi ka denuar me burgim te perjetshem dy vellezerit Duka, per komplot ndaj bazes ushtarake Fort Dix ne afersi te Nju Xhersit. Gjykata vendosi burgim te perjetshem per Dritan Duken 28 vjec, Elvir Duken 23 vjec, ndersa per vellane e trete te tyre Shain Duka 26 vjec, vendimi u dha me vone. Te tre emigrantet jane me origjine nga Dibra e Madhe dhe prej nje kohe te gjate jetonin dhe punonin ne SHBA. Pervec tyre jane edhe dy te akuzuarit e tjere, turku Serdar Tartar 23 vjec dhe Mohamad Ibrahim Shneuer 22 vjec nga Jordania, ndaj te cileve po ashtu sot pritet shpallja e vendimit nga paneli i gjykatesve. Akuza i ngarkon ata per komplot ndaj nje baze ushtarake amerikane, Fort Dix, e cila merret me pergatitjen e rekruteve. Por sa eshte rreziku qe i kanoset shteteve shqiptare nga terrorizmi islamik? Aktualisht cdo gje eshte fillestare por nuk eshte absulutisht per tu nenvleresuar, rasti i forum-islamik.com hap edhe nje here qe kjo ane negative te rishikohet me me shume seriozitet, kjo ne qofte se nuk duam ta mbajme emrin "turqia e vogel e ballkanit". Lexo me shume artikuj

Në qoftë se ne duam të citojme fjalët e Jack Nicholson në një film të tij, që tha: "Në tokë, kjo është një grua sexy e cila ka një përzierje me bukuri dhe mend" dhe ju shfaqim 10 gra që kanë këto karakteristika dhe aktualisht jane shfaqur në skenën politike botërre. Mara Rosaria Carfagna Mara Carfagna është një politikane italiane dhe aktualisht shërben si Ministër i Barazive te Grave. Ish vajzë, modele dhe prezantuese televizive ka qenë përshkruar si "ministerja më e bukur në botë" dhe eshte pagezuar si "La Bella Mara" ( "Mara e bukur"). Kryeministri italian Silvio Berlusconi bie në dashuri me të dhe një herë tha: "Nëse unë nuk jam e martuar unë do të martohej me të menjëherë." Thashethemet tregojne se Carfagna dhe Berluskoni janë të përfshirë në punë sekrete. Në një bisedë telefonike mes dy burrave dukej si nje bisede seksi. (Burime të ndryshme në internet) Alina Kabaeva Alina e filloi karrierën e saj si ushtruese atleti, me një fitore prej dy medaljesh olimpike dhe 25 medalje në kampionate të ndryshme në Evropë. Në vitin 2007, pas largohet nga atleti, ajo u bë anëtar i parlamentit rus, dhe thashetheme e tij Presidenti rus Vladimir Putin duke e lënë gruan e tij për të bërë një grua si Alina. Yulia Tymoshenko Ministri ukrainas dhe kryeministër, ajo ishte shumë ndikim në revolucionin portokalli. Revista Forbes vë atë në pozitën e 3-te si gruaja më e fuqishme në politikën botërore. Dhe "revista Globe", e vë atë deri si një gruaja me e bukur në botën politike. Sarah Palin Sara është një fenomen politik në SHBA, 4 vjet më parë ajo ishte Guvernatori i shtetit te Alaskas. Sarah ka një bukuri si ish-mbretëresha dhe atlete, zera që qarkullojnë per disa foto të saj sexy qe mund te jene bere në photoshop, dhe fakti se ka kandidatuar ne Zgjedhjet presidenciale si zëvendëspresident i SHBA-ve e bën te jetë interesante. Ruby Dhalla Politikane kanadeze pasardhësit e saj nga India ka një moshë 34 vjeç ajo ishte anëtare Liberale, një nga partite më te fuqishme politike në Kanada, pse te shkojnë në botën politike kur në vitin 1984 në Kanada nuk ka drejtësi për emigrantë nga Azia (duke përfshirë Indine), është koha kur ne kulmin e masës ndëshkimore nga pasardhësit e Indisë ushtarak në Tempullin e Artë Punjab, dhe ajo menjëherë shkroi një letër presidentit të Indisë Indira Gandhi, Indira i përgjigjet, dhe Ruby gjithashtu e përmendi ne konferencë për shtyp dhe nga ai cast ka filluar jetën politike. Fernadez Cristina de Kirchner Presidente e Argjentinës në këtë imagjinar si platformat e mëparshme, për t'u zgjedhur president, mepara ajo ishte një senator nga Buenos Aires, ajo u zgjodh si president në 22% mes konkurrentëve te saj. U be ze per te gjithe te varferit edhe pse ajo vinte nga nje familje e pasur në Argjentinë. Kristina Fernandez vetem duke dëgjuar emrin e saj do të na duhet të kuptojmë se ajo është Sexy. Julia Gillard Ajo është zëvendës kryeministre e Australisë, Vitin e shkuar ajo ishte një shoqeruese e ish-Miss Universe ne versionin Jenifer Hawkins ku njerëzit e revistës Ralf, ajo kishte $ 50,000 dollare si kontrate për një film Komedi. Stronach Belinda Anëtare e parlamentit ne Kanada, e para ne botën e politikës, ajo eshte e respektuar shumë në sytë e puneve qe lidhen me te.. Përtej puneve dhe politikes ajo është gjithashtu e njohur për shkak të personalitetit të saj që lidhet me mardheniet e saj jashte punes... kur u pyetën në lidhje me aktin nga mediat, ajo tha: "Hej kjo politike e hënë-e-enjte, por nga e premtja ne te diele, unë nuk dua të rri në shtëpi" Hillary Clinton Hillari gati u bë udhëheqës i ndërtesave të bardha, kjo është një nga politikanët qe mund të bëjnë si ato duan .. Tani ajo pasi demokrate erdhen ne pushtet Obama e ka emëruar tani të jetë ministri i saj i Punëve të Jashtme në kabinetin e tij. She's Hot! Sitrida Geagea Liban, një politikane, përpara se ajo te futet në karrierën politike Sitrida ishte një e famshme në Liban. Ajo është gruaja e Farid Samir Geagea, kreu i Libanit i krahut të djathtë (LF) .. Pasi burrin e saj e futen në burg, ajo ju fut botes se politikës. __________________ Zbatoni te drejten e autorit ju lutemi Lexo me shume artikuj

Kengetari, kantautori, balerini, kompozitori, muzikanti, prodhuesi diskografik amerikan u shua dje ne Los Angeles per shkak te nje arresti kardiak, qe pritet te konfirmohet edhe nga autopsia. Pas nje muaji Michael do te mbushte 51 vjec. Por nje nate me pare ai u ndje keq dhe kur mjeket mberriten ne shtepine e tij ne kodrat e Los Angeles, rreth ores 21:20 me oren shqiptare, ishte vone. Vellai Ransy tregon se Michael u rrezua papritur. Cdo tentative me pas per ta shpetuar ka qene e kote. "Kur ambulanca mberriti ne spital, zemra e Michael Jackson kishte pushuar se rrahuri", thote nje prej anetareve te ekipit te ndihmes se shpejte. Neurologet thone se pas pese minutash arrest kardiak, demet qe shkaktohen ne tru jane te pakthyeshme. "Nese do te kishte mbijetuar do te qendronte ne koma vegjetative", shpjegon Marco Pappagallo, drejtor i Pain Clinic del Mount Sinai Hospital ne New York. Ne Shtetet e Bashkuara te Amerikes, pasi u mesua lajmi per vdekjen e Jackson, televizionet nderprene transmetimet normale per te dhene dokumentare mbi jeten e tij, te seleksionuara ne nje kohe rekord. Vdekja e parakohshme e mbretit te muzikes pop, Michael Jackson ka shtuar ne menyre te menjehershme trafikun ne faqet e internetit Google dhe Twitter. Nje zedhenes i Google ka bere me dije se fluksi i menjehershem qe kane klikuar pothuajse ne te njejten kohe emrin e Jackson i ka bere te mendojne per nje sulm pirat. Nderkohe, mesazhe pa fund vijne nga bota e artit. “Michael ishte me e mira e me te mires”, shkruajne Coldplay, ndersa Lenny Kravitz shton: “Ai ishte vete muzika dhe qe kur ishte 10 vjec per mua ishte nje mit si James Brown apo Aretha Franklin. Ishte shume defryes dhe si nje femije, por kendonte si nje i rritur”. Me nje titull domethenes ka dale edhe tabloidi “The Guardian” qe shkruan: “Ishte Barack Obama i muzikes pop”. Sipas ketij tabloidi, ne vitet ’50 ishte Elvis, ne vitet ’60 Beatles, ndersa vitet ’70-’80 na dhuruan Michael Jackson. Kjo ngjarje nuk u ka shpetuar nga vemendja as mediave ekonomike. Keshtu, “Wall Street Journal” shkruan se Michael ishte popstari me me shume dhunti i kohes se tij. “New York Post” ia ka kushtuar 9 faqet e para mbretit te pop-it, duke shkruar: “Ai u rikthye ne Neverland”. Lexo me shume artikuj

Lë gjashtë fëmijët e saj dhe ia mbath me shokun 18-vjeçar të djalit Ka lënë fëmijët, 15, 10, tetë, gjashtë, pesë dhe tre vjeç për t'ia mbathur për dashurinë. Debbie Mallinson, 36-vjeçare dhe nënë e 6 fëmijëve, është dashuruar me Adam Cabanin, një 18-vjeçar dhe shok i djalit të saj të madh, 15-vjeçar. Gruaja doli nga shtëpia gjatë natës nga dritarja dhe hipi në një makinë që e priste. Djali 15-vjeçar e kishte dëgjuar nënën e tij të fliste në telefon dhe po i thoshte atij se e donte shumë. "Debbie dashurohet më shpejt se sa që lind”, ka thënë një nga ish-të dashurit e saj, babai i tre prej fëmijëve. “Kohë më parë më bëri zemrën copë, por nuk do t'ia dijë për asgjë dhe për asnjë, përveç vetes së saj",. “Tashmë ajo jeton me mikun e saj të ri, ndërsa fëmijët rrinë me njerëz të huaj. Lexo me shume artikuj

Qeveritë evropiane vihen rregullisht nën shënjestër të hackerëve, të cilët përpiqen të ndërfusin programe spiune në sistemet e tyre kompjuterike. Sulmet, të cilat shpesh kryhen nga Kina, po bëhen gjithnjë e më të sofistikuara. Nga SPIEGEL Online <!-- IF Reklama --><!-- IF Reklama --><!-- IF CITATI --><!-- IF CITATI --><!-- IF Image One --><!-- IF Image One --> Premtimi që i bëri kryeministri kinez, Wen Jiabao, kancelares gjermane, Angela Merkel - gjatë vizitës së kësaj të fundit në Kinë, në verën e vitit 2007 - u erdhi shumë për shtat gjermanëve. Wen u shpreh se qeveria e tij do të ndërmerrte veprime "të vendosura" dhe "masa mjaft të ashpra" për të ndaluar sulmet e paligjshme në rrjetet kompjuterike të qeverisë gjermane. Dhe premtimi nuk u bë aspak rastësisht. Vetëm pak ditë përpara udhëtimit të Angela Merkelit në Kinë, revista gjermane, "Der Spiegel" kishte raportuar se sistemet e qeverisë së vendit ishin bërë pre e sulmeve masive. Shërbimet e fshehta gjermane kishin arritur të gjurmonin shumë prej tyre, duke arritur në përfundimin se burimin e kishin në disa provinca kineze. Ishin fjalë të bukura dhe që i bënin nder kryeministrit kinez, por sulmet me software spiunë në rrjetet kompjuterike gjermane janë shtuar edhe më tej që prej asaj deklarate. "Kemi zbuluar përpjekje të përditshme për të kaluar sistemet mbrojtëse të kompjuterëve qeveritarë", thotë Burkhard Even, kreu i divizionit të kundërzbulimit në Zyrën Federale për Mbrojtjen e Kushtetutës, agjencia e shërbimeve të brendshme të fshehta të Gjermanisë. Dyshimet kryesore vazhdojnë të bien në pjesën dërrmuese mbi Kinën. Rasti më i spikatur qe ai i rrjetit të cyber-spiunazhit, i njohur si "Ghostnet" (rrjeti fantazmë), i cili u kap nga ekspertët kanadezë dhe britanikë në fundin e marsit të këtij viti. Programet e "Ghostnet"-it kishin infektuar të paktën 1,295 kompjuterë në 103 shtete të botës. "Shkencëtarët kanadezë konfirmuan informacionet tona", vëren Even. çdo vit, programe të posaçme antivirus, kapin rreth 600 tentativa për të ndërfutur software të sofistikuara spiunazhi në dy prej rrjeteve qendrore të internetit të IVVB, një sistem që lidh kompjuterët e Kancelarisë gjermane me ministritë e qeverisë në Bon dhe Berlin. Këto dhe tentativa të tjera të ngjashme janë provë e shtimit të vazhdueshëm të sulmeve të sofistikuara kibernetike, një pjesë e mirë e të cilave as që arrihet të kapet prej ekspertëve gjermanë. Postimi i kodeve të dëmshme Këto mesazhe e-maile kanë të bashkangjitur programe që shërbejnë për hapjen e portave për spiunët, gjë që mundëson kontrollin e kompjuterëve të infektuar nga çdo pikë e globit, ashtu si dhe lejon shkarkimin brenda tyre të programeve të dëmshme. Mesazhet e këtij lloji u dërgohen adresave të caktuara që u përkasin punonjësve apo institucioneve që operojnë në fusha specifike. Në më të shumtën e rasteve, shënjestër e sulmeve bëhen nëpunësit e niveleve të mesme. Një punonjës i Ministrisë së Brendshme Federale të Gjermanisë, këto ditë mori një e-mail, i cili në pamje të parë dukej i dërguar nga një tjetër punonjës i departamentit të tij. Mesazhi qe thuajse perfekt dhe të bashkangjitur kishte një program spiun. Një numër i konsiderueshëm adresash në Organizatën Botërore të Shëndetësisë dhe të Bashkimit Evropian kanë marrë gjithashtu e-maile të ngjashme të nisura nga dërgues të besueshëm. Qëllimi që kanë këto sulme mund të mësohet në njëfarë mënyre nga karakteristikat teknike me të cilat kryhen, ashtu si dhe nga identiteti i shënjestrës ku drejtohen. Për shembull, qëllimi i sulmeve të kryera pak kohë përpara vizitës së kancelares gjermane në Kinë, ishte zbulimi i të dhënave mbi atë që donte të diskutonte Merkel me zyrtarët e lartë kinezë. Shërbimet e fshehta gjermane vërejtën një rritje të ndjeshme të sulmeve kibernetike përpara takimit të Angela Merkelit me Dalai Lamën. Ekspertët kanë arritur në përfundimin se këta hakersa për të cilët po flasim, janë tepër aktivë në çdo gjë që ka të bëjë me Tibetin. Në janarin e vitit 2008, shumë zyrtarë gjermanë morën një e-mail, i cili kishte të bashkangjitur dokumentin me titull: "Analiza të Qeverisë kineze në lidhje me Tibetin". Në pamje të parë dukej se dërguesi qe një organizatë tibetiane në Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Në analizë qe fshehur një program pirat. Hans Elmar Remberg, numri dy i agjencisë së shërbimeve të fshehta brenda vendit në Gjermani, tha në një intervistë dhënë për rrjetin televiziv WDR se agjentët e tij kishin arritur në përfundimin që sulmet vinin "nga burime kineze" dhe se pas tentativave qëndronin "punonjës të qeverisë ose së paku njerëz që punonin për llogari të qeverisë kineze". Edhe ekspertët e vendeve të tjera që iu vunë pas gjurmëve "Ghostnet"-it arritën në përfundimin se pjesa më e madhe e sulmeve bëhej nga servera me vendndodhje në Kinë. Gjithsesi, u treguan të kujdesshëm dhe vërejtën se nuk kishte prova të mjaftueshme për të vërtetuar përfshirjen e qeverisë kineze në këtë aktivitet spiunazhi. është e vështirë të identifikosh fajtorët e vërtetë në internet, pasi edhe serverët e kontrollit mund të bëhen pre e sulmeve dhe të kontrollohen në distancë nga hakerët. Dihet që agjencitë e shërbimeve të fshehta kineze, ashtu si dhe forcat e armatosura të këtij vendi, kanë qenë aktivë në spiunazhin kibernetik që në fundin e viteve nëntëdhjetë. Kina mund të mburret gjithashtu edhe për një komunitet hakerash me motive patriotike dhe tepër të aftë, të cilët hyjnë e dalin prej vitesh në sitet e huaja të internetit. Duke qenë se Kina e kontrollon në mënyrë shumë të rreptë internetin brenda kufijve të vet - më shumë se çdo shtet tjetër në botë - mund të merret me mend lehtë se qeveria i ka lejuar hakerët kinezë të bëjnë ç‘të duan me sitet e huaja. Ndoshta nuk është aspak rastësi që vetëm tri ditë pasi zbulimi i "Ghostnet"-it zuri faqet e para të shtypit botëror, u ndje i detyruar të deklaronte se edhe ai vetë qe bërë pre sulmesh të tilla. Tha se disa hakera nga Tajvani kishin mundur të hynin në një kompjuter të Këshillit të Shtetit Kinez, duke shtënë në dorë disa raporte të rëndësishme qeveritare. Kryeministri "ishte tmerrësisht nervoz" për atë ngjarje, raportonte një e përditshme kineze para një jave. (GE) Lexo me shume artikuj

Ishte e natyrshme që krahas kësaj historie filoevropiane, e kundërta e saj do të rrugëtonte paralelisht me të: kundërevropianizmi. Ai ishte i pashmangshëm sidomos gjatë pushtimit pesëshekullor osman. Programi kryesor i perandorisë, misioni i saj i shpallur ishte pushtimi dhe shkatërrimi i Evropës mbarë. Merrej me mend se sa e egër do të ishte kjo perandori me trojet e porsapushtuara të kontinentit armik. Dhe egërsia nuk vonoi. Pas nënshtrimit fizik nisi ai shpirtëror. U lanë në këmbë kishat, por u ndaluan shkollat dhe gjuha e shkruar. Me sa duket qysh atëherë u kuptua se kishat, duke qenë dyllojëshe, katolike dhe ortodokse, ishin më pak të rrezikshme se gjuha, e cila ishte një. Shumë shpejt një besim i ri, do t’u shtohej të parëve, feja myslimane me xhamitë e saj. Por gjuha do të ishte prapë një, ashtu siç ishte identiteti i popullit. Ky i fundit, qysh atëherë, natyrshëm e zuri vendin e vet mbi tre besimet kryesore të shqiptarëve. Qëllonte që brenda një familjeje të gjëllinin përbri besimi katolik dhe mysliman, të ndarë midis vëllezërve. Nisur nga kjo, s’duhej ndonjë filozofi për të kuptuar se fetë mund të ishin të ndryshme, por identiteti, ashtu si lidhja gjinore, mbetej gjithmonë një. Kishim pasur një atdhe për të tre besimet dhe kjo s’do të ndryshonte, dhe kjo s’mund të ndryshonte kurrë. Nostalgjikët e sotëm të perandorisë otomane duket se e kanë harruar ç’ka ndodhur në atë kohë. Edhe sikur shtypje e plojë të tmerrshme të mos kishte pasur, do të mjaftonte tragjedia e ndalimit të shkollave për disa shekuj rresht, për të kapur përmasat e së keqes. Shqipëria, ashtu si gjithë vendet e gadishullit, u dëmtua rëndë. U dëmtua e u tret trupi i saj, por po aq i lemerishëm ishte gjymtimi i trurit nga terri i gjatë i padijes. E veç kësaj ndërprerjeje ogurzezë do të mjaftonte të kujtonim nxënësit dhe mësuesit e masakruar, kur kapeshin duke mësuar shkrim e këndim, në bodrumet e fshehta, për të kuptuar se përse gjuha shqipe u ngrit më pas në statusin e martirit dhe përse zuri vendin e një tempulli. Lufta për zbehjen e identitetit shqiptar dhe zëvendësimi me atë otoman, ishte e lodhshme dhe e përditshme. Perandoria, ashtu si kudo në Ballkan, u përpoq të krijonte të tjera zakone, stil, vese, arkitekturë, veshje, muzikë dhe letërsi. Diku ia dilte e diku kurrsesi. Letërsia e bejtexhinjve, për shembull, njëfarë brumi i përzier shqiptaro-turk, u thye përfundimisht, si një sajesë prej qerpiçi prej murit hijerëndë e monumental, ndonëse të ftohtë, të traditës së letërsisë dygjuhëshe shqiptaro-latine. Gjatë kohës së komunizmit u bënë shumë përpjekje për ta rehabilituar këtë letërsi, me qëllimin meskin për t’ia kundërvënë letërsisë tradicionale mesjetare, sidomos asaj katolike, që regjimit nuk i pëlqente kurrsesi. Mirëpo kur studiuesit e morën nëpër duar, e panë se përveç që ishte qesharake për nga niveli, ajo ishte thellësisht e pamoralshme. E paraqitur kinse si letërsi me probleme shoqërore-klasore e erotike (me gjasme tepër e guximshme për kohën), u pa se si ana shoqërore, si ajo erotike, ishin tepër të dyshimta. Kjo e fundit, për shembull, s’ishte aspak erotizëm normal, por i mbushur me motive ashikësh e dylberësh. Gjer këtu edhe mund të pranohej, madje mund të quhej tepër e përparuar, për të mos thënë që Shqipëria mund ta paraqiste sot si dëshmi të habitshme të vizionit të saj të emancipuar për homoseksualizmin, dy shekuj përpara Evropës së sotme! Por kjo punë ishte më e ndërlikuar. E ashtuquajtura letërsi erotike, në një pjesë të madhe të saj s’ishte gjë tjetër veçse bejte dhe lavde për pedofilinë. Ne i dëgjojmë këto këngë ende sot, por shtiremi sikur nuk i marrim vesh ç’thonë. Ato gjëmojnë disa herë nëpër lokalet e natës, madje, në programet televizive, e ne prapë shtiremi se nuk i kuptojmë. Mjafton njëfarë përqendrimi në këto tekste e këto melodi, mjaftojnë dëshmitë e shkruara të kohës, për të kuptuar se cili është thelbi i kësaj nënkulture, të futur kontrabandë, nën pasaportën e artit popullor. “çunat e vegjël”, adoleshentët, dylberë me shallvare mëndafshi e vetulla të hequra, nga njëra anë dhe ashikët e moshuar, “lalët” me mustaqe, që psherëtinin të dergjur për ta, nga ana tjetër, ishin personazhet kryesore të këtyre idileve të neveritshme. Ende nuk dihet nga kishte buisur kjo kundërkulturë, që jo vetëm me shqiptarët, por me asnjë popull ballkanas s’kishte lidhje. Në thelb ajo bartte brenda saj një program të fshehur zhburrërimi e zvetënimi moral të pashembullt. Nuk duheshin veç disa breza “çunash” e “lalësh” të tillë që jo liria, por vetë ideja e lirisë të perëndonte përgjithmonë. Kundër kësaj lyre që s’dije ç’emër t’i vije, u ngrit Rilindja Kombëtare Shqiptare. Me programin e saj të qartë evropianist, me kthjelltësinë e mendimit, strategjinë burrërore dhe idetë iluministe, ajo e mënjanoi si një rreckë atë kinse kulturë që po rrihte t’i zinte frymën Shqipërisë. Pas tërheqjes së shtetit osman nga gadishulli, lufta midis identitetit të lodhur shqiptar dhe këtij kinse identiteti lëngaraq, u duk se do të përfundonte shpejt. Ky i fundit s’e kishte më përkrahjen e shtetit pushtues, kurse identiteti shqiptar, si një luan i zgjidhur nga zinxhiri, dukej se mund të fshinte çdo pengesë që do t’i dilte përpara. Por nuk ndodhi ashtu. Fill pas ardhjes së mbretit gjerman Vilhelm Vidit, i dërguari protestant i Evropës, në vendin me tri fe, rebelimi i Haxhi Qamilit ishte një ogur i keq. I nisur si mllef kundërevropian ai përfundoi në tërbim antishqiptar. Nën daullet dhe klithmat “Dum Babën!”, që do të thoshte, as më pak as më shumë: “Duam robërinë!” hordhitë e haxhiqamilistëve digjnin flamurin shqiptar, mbyllnin shkollat shqipe, masakronin nxënës e mësues, si dikur. Ky rebelim egërshan u shfaq kështu befas si krah i armatosur i asaj dergjjeje të përgjumur shallvaresh e psherëtimash, që shqiptarët nuk e kishin marrë seriozisht. 5 Nga burrat e shtetit, mbreti Zog ishte një ndër ata që më së shumti u shqetësua nga një përsëritje e mundshme e haxhiqamilizimit. Përpjekjet e tij, shpeshherë të dëshpëruara, për një shtet shqiptar evropian, binin ndesh me fytyrën reale të Shqipërisë. Shqipëria ishte e vonuar. E përveç vonesës, ajo kishte një pengesë tjetër. Ndërsa në vendet e tjera feja zotëruese e krishtere ndihmonte për ndarjen nga tradita otomane, në Shqipëri, ajo traditë mund të strehohej pikërisht pas fesë zotëruese, myslimanizmit. (Parazitë të shumtë do t’i ngjiteshin kësaj feje, sidomos në shekullin e njëzetë, duke përfshirë edhe të fundit, atë më të rrezikshmin, terrorizmin.) Por jemi ende në fillim të shekullit. Faik Konica, qysh pa u përmbysur perandoria, u drejtoi një thirrje “muhamedanëve shqiptarë”. Thirrja ishte profetike: otomanët po rrëzoheshin, ç’do të bënin myslimanët shqiptarë? Konica dhe gjithë mendjet e ndritura të kohës e kuptonin se çështja e myslimanizmit shqiptar, ishte në të vërtetë çështja e ekzistencës së Shqipërisë. Vetëm me të krishterët Shqipëria nuk mund të bëhej. Ndaj programi i një Shqipërie evropiane, ishte i pandarë nga ai i një myslimanizmi kombëtar e njëherësh evropian. Shqiptarët ishin familjarizuar ndërkaq me idenë se identiteti shqiptar, duke qenë një, qëndronte vetvetiu mbi të tre besimet e tyre. Të tre ata ishin njëlloj të ligjshëm dhe çdo fryrje e njërit në dëmtim të tjetrit, do ta prishte drejtpeshimin historik. Pra do të kishte tre përbërës të një identiteti dhe jo një identitet i ndarë më tresh. Natyrisht që kjo çështje e zgjidhur parimisht e filozofikisht, gjatë kohës kur ende Shqipëria nuk ekzistonte si shtet më vete, paraqitej më e ndërlikuar në kushtet e pavarësisë. Mbreti Zog, i cili u ndesh me të, do ta kuptonte se një shtet shqiptar në Evropë nuk mund të mbahej në këmbë jashtë zakoneve të kontinentit: aleancave, traktateve e gjeostrategjisë, me fjalë të tjera, jashtë kushtëzimit evropian. Për ta përshtatur vendin me këto zakone të reja, ai e quajti të ngutshme nxjerrjen e ligjeve dhe dekreteve që rregullonin marrëdhëniet e të tre besimeve me shtetin. Merrej me mend që një vend të rëndësishëm do të zinin çështjet e besimit mysliman. Ndër to, kryesorja ishte ndarja e tij me çmërsin e shtetit të perënduar osman. Kështu ai nxori dekrete që disa herë u dukën tejet të guximshme e të parakohshme, si ai për ndalimin e qylafit turk për burrat, ose të ferexhesë për gratë. Dekreti i tij më befasues ishte ai i ndryshimit të lutjes në gjunjë. Duke u nisur nga një nyje e Kanunit të moçëm, që ndalonte rreptësisht rënien në gjunjë të burrave, e që një burrë të gjunjëzuar e quante të vdekur moralisht, mbreti, nëpërmjet Bashkësisë Islame, urdhëroi myslimanët shqiptarë të faleshin këndej e tutje pa e ulur dinjitetin shqiptar, domethënë në këmbë! Dhe ashtu u bë. Mund të dukej se mbreti Zog, në përpjekje për krijimin e “myslimanit evropian”, po kryente ca bëma që mund të dukeshin donkishoteske. Por s’ishte fare ashtu. Në të njëjtën kohë afërsisht, sado e habitshme të dukej, në Turqi, në bërthamën e ish-perandorisë së rroposur, po përparonte ideja e një “Turqie evropiane”. Po vërtetohej ideja e rilindësve se myslimanizmi shqiptar nuk do të ishte pengesë për rrugëtimin e Shqipërisë drejt Evropës. Ndërkaq, në hapësirën shqiptare, që kishte mbetur jashtë kufijve shtetërorë, po ndodhte një zhdrivillim i kundërt. Rrethet shoviniste në vendet fqinje, kryesisht në Jugosllavi, e kuptuan shumë shpejt se mund ta shfrytëzonin myslimanizmin kundër identitetit shqiptar. Si vende të krishtera që ishin, do të ngjante e logjikshme që ato të përpiqeshin të dobësonin myslimanizmin te shqiptarët. Por, për një paradoks të madh, ato bënë të kundërtën. Dukej qartë se ajo që i shqetësonte ata nuk ishte myslimanizmi, por identiteti shqiptar. Ndaj në mënyrë të ethshme shpresonin që me anë të fesë t’i merrnin frymën identitetit. Strategjia e tyre ishte afatgjatë. Sa më shumë që shqiptarët të ngjanin jo si shqiptarë me besime të ndryshme, por thjesht si myslimanë pa komb, aq më të huaj do të dukeshin në sytë e Evropës. Dhe kështu, Evropa, e mësuar me zakonin e mbrapshtë që popujt myslimanë t’i përftonte më lehtë si koloni, se sa si popuj sovranë, të tillë do t’i përftonte dhe shqiptarët, gjersa t’i harronte. Shqipëria zyrtare ndërkaq ishte pengesë për këtë harrim. Mbreti Zog sikur ta ndiente të keqen, vazhdonte me dëshpërim evropianizmin e ngutshëm të vendit. Por një ngjarje e beftë do të ndërlikonte gjithçka: pushtimi italian. Nga dëshpërimi dhe zia si një ngushëllim i papritur do të ishte bashkimi i Kosovës me Shqipërinë. Por hareja për këtë s’do të vazhdonte gjatë. Pushtimin fashist do ta zëvendësonte diktatura komuniste, më saktë një diktaturë dyfishe; shqiptare dhe serbe, e para mbi vendin amë, e dyta mbi Kosovën. Procesi i evropianizimit jo vetëm u ndërpre, por urrejtja kundër Evropës, u bë baza e strategjisë komuniste. Kjo urrejtje ishte dhurata më e çmuar që komunizmi shqiptar u bëri jugosllavëve. Shqipëria u nda përsëri nga Evropa, këtë herë edhe më tragjikisht. Më 1947-ën, Enver Hoxha, të vetmen “sprovë historike” që shkroi ia kushtoi himnizimit të Haxhi Qamilit. Urrejtja kundërevropiane u shkri me atë kundërshqiptare si trupi me hijen e vet. ëndrra jugosllave po njëmendësohej nëpërmjet Enver Hoxhës. Dhe ndodhi ajo që pritej, Evropa e harroi Shqipërinë. Me duar të lira tashmë, jugosllavët iu turrën identitetit shqiptar. 6 Rretheve shoviniste në Jugosllavi dukej se iu erdhi dita. Armiqësimi i Shqipërisë komuniste me Evropën ishte argumenti më i mirë për ta, për t’i paraqitur edhe shqiptarët e Jugosllavisë si kundërevropianë. Thelbi i strategjisë jugosllave mbetej i pandryshuar: të tkurrej, të shkonte drejt tretjes shtati i këtij populli, që edhe pa këtë, ishte mpakur pa pushim. Ai nuk po e kapërcente dot shifrën fatale, një milion, në kohën që popujt e tjerë ishin katërfishuar e disa herë tetëfishuar. Pra, thelbi mbetej statusi i gjymtuar i Shqipërisë. Njëfarë gjenocidi i ftohtë, i vazhdueshëm. Pyetja, a ka shqiptarë normalë, thënë ndryshe shqiptarë që ishin vërtet shqiptarë, kishte përgjigje mohuese. Nga jugu, nga rrethet shoviniste greke vinte ideja e mbrapshtë se ortodoksët në Ballkan, përveç sllavëve, ishin të gjithë grekë, pra rrjedhimisht nuk kishte, madje nuk mund të kishte shqiptarë ortodoksë. Ata që hiqeshin të tillë, nuk ishin veç grekë, që rastësisht kishin mbetur brenda kufijve të Shqipërisë dhe që flisnin gjuhën shqipe, natyrisht përkohësisht! Të dehur nga kjo ide, jugosllavët po josheshin nga një neps edhe më i madh: t’i shkëputnin kombit të vjetër, një copë më të madhe: myslimanët. Ndryshe nga mënyra greke, që kujtonin se marrëzinë e tyre mund ta arrinin me ca shpallje e ca mallkime shkronjash, si dikur, sllavët e kuptonin se procesi do të ishte i gjatë dhe i mundimshëm. Meqenëse s’dukej asnjë shpresë se shqiptarët do ta zëvendësonin identitetin e tyre me atë sllav, e vetmja mënyrë mbetej ajo e tërthorta, përdorimi i një identiteti të tretë. Pas heqjes së ortodoksëve dhe myslimanëve, trupit skeletik të kombit, nuk do t’i mbetej veçse pakica katolike, e vetmja për të cilën ndonjë fqinj tjetër, ta zëmë Italia, nuk po tregonte ndonjë padurim gllabërimi. Por pakicës, sado rrënjëse të ishte do t’i gjendej zgjidhja. E bashkë me të do të përfundonte kështu problemi shqiptar. Për të njëmendësuar ëndrrën e tyre makabre, jugosllavët kishin nevojë për përvojën otomane. Kështu qysh në vitet ’50, ata filluan programin e shpërnguljes me dhunë të shqiptarëve drejt Turqisë. E bënë këtë si një test në sytë e Evropës dhe të kampit socialist, pa u shqetësuar prej askujt, madje as prej atij që hiqej si miku i shqiptarëve e që në të vërtetë ishte armiku i tyre më i madh, Stalinit. Zëvendësimi i gjuhës shqipe prej turqishtes po nxitej edhe më fort, e bashkë me të, pakësimi i shkollave për shqiptarët. Politika e vjetër osmane: mjaft i keni xhamitë, s’ju duhen shkollat, po përparonte si në ethe. Krahas gjuhës, i gjithë ngjyrimi kombëtar po zbehej me shpejtësi. Muzika po orientalizohej më fort se më parë, veshjet e famshme tradicionale, ato që edhe gjatë periudhës së gjatë otomane ishin ruajtur, po zëvendësoheshin, jo prej veshjeve të kohës si kudo, por me petka arabe që nuk ishin njohur kurrë në këtë vend. Jugosllavia, kjo primadonë e “botës së tretë”, po i ofronte kësaj bote popullsinë më të padëshiruar të saj, shqiptarët. Ajo përpiqej që këta të ngjanin sa më pak evropianë e aq më shumë afrikano-veriorë e aziatikë. Kështu, kur të vinte çasti fatal, që ajo e përgatiti me aq kujdes, t’i thoshte Evropës, se ajo nuk po zhbënte një popull normal të këtij kontinenti, por një nënpopull. E gjithë kjo ethe shkombëtarizimi shoqërohej nga propaganda për rrezikun e krijimit të një pyke të myslimanizmit në brinjët e Evropës. Parashikoheshin skenarë ogurzinj me trekëndësha islamikë, me qendra terroriste, fundamentaliste, me xhihad version ballkanik etj., etj. E gjithë kjo në pritje të çastit fatal, kur rebelimi shqiptar do të shpërthente. Ai rebelim do të paraqitej si luftë për islamin, e jo si luftë për liri. Si luftë kundër krishterimit serb e jo kundër krimit serb. Shkurt, si luftë kundër qytetërimit evropian, në emër të një tjetër qytetërimi. Nuk ishte e lehtë për shqiptarët e Kosovës t’u shmangeshin këtyre kurtheve. Por ata ia dolën dhe kjo ishte një meritë e tyre e jashtëzakonshme. Ata i treguan gjithë botës se luftonin në radhë të parë për liri. Dhe prapë për liri. Ata i treguan Evropës se s’kishin asgjë kundër krishterimit serb, e aq më pak atij evropian, ngaqë krishterimi ishte gjithashtu besim i tyre, vëllam i vjetër i myslimanizmit, madje krishterimi shqiptar ishte më i moçëm se ai sllav. Në çaste të vështira, popujve u ndriçohet mendja në mënyrë të ethshme. Një shekull më parë, në ag të shkëputjes nga osmanët, Rilindja Shqiptare e flakëroi mendimin shqiptar, duke hedhur idenë e harmonisë fetare në interes të lirisë e të kombit. Një shekull më pas, kundër propagandës serbe që këmbëngulte t’i jepte shqiptarët si turq apo aziatikë të ardhur vonë në Ballkan, dhjetëra-mijëra të rinj myslimanë shqiptarë më 1981-shin e 1991-shin, kërkuan rrënjët e krishterimit të hershëm shqiptar, aspak për arsye fetare, por thjesht për të treguar se populli i tyre kishte qenë ngulitur në Kosovë shumë shekuj përpara sllavëve. Gjëmimi i bombave sipër Jugosllavisë ishte njëkohësisht një lajm i madh. Një lajm nga ata që i vinin Shqipërisë një herë në një mijë vite, e Evropës vetë, një herë në shekull. Ishte lufta e parë e Aleancës Atlantike, e njëkohësisht e para luftë për shkaqe morale, në kontinent. Dhe s’ishte vetëm kaq. Ishte hera e parë që koalicioni i madh euroatlantik, që identifikohej së shumti si krahu i armatosur i qytetërimit të krishterë perëndimor, kishte hyrë në luftë për mbrojtjen e një populli me shumicë myslimane, kundër një tjetri që kërkonte të përligjte krimin pas kryqit. Evropa dhe SHBA-ja nuk i kërkuan popullit shqiptar as ndërrim feje dhe asgjë tjetër të kësaj natyre. E mbrojtën ashtu siç ishte, shqiptar në radhë të parë, trefetarësh pastaj. Me këtë luftë, që ndiqej ditë pas dite e orë pas ore nga mbarë planeti tokësor, Evropa atlantike po emanciponte, veç të tjerash, vetveten. Të gjendur befas në qendër të historisë evropiane, a mund të thuhet se shqiptarët i kapën përmasat e asaj që po ndodhte? Vështirë të thuash “jo”, por po aq vështirë të thuash “po”. 7 Në kohën e tanishme, viti 2006, çështja e raporteve të shqiptarëve me kontinentin nënë, është ende në zhvillim e sipër. Të ndërgjegjshëm për një pjesë të gjërave, shqiptarët paraqiten po aq të pandërgjegjshëm për të tjerat. S’është fjala vetëm për mosmirënjohjen që shfaqet aty-këtu. Për qirinjtë e shuar fill pas kapërcimit të tmerrit dhe për nervozizmin kundër katedrales, që askush nuk ua kërkoi si shpërblim për asgjë. E bashkë me katedralen, murmurima e panjerëzishme kundër Rugovës të porsaikur, që me funeralin e tij i bëri një shërbim të fundit Kosovës. (Ka gjasë që prania e fuqishme evropiane në këtë mort të ketë rizgjuar ca demonë të vjetër.) është folur shpesh për atë pjesë të Shqipërisë që, ndonëse s’guxon të dalë haptas, është kundër Evropës. është folur për mafien dhe krimin e organizuar, që duke mos njohur komb e atdhe, s’kanë si të çajnë kryet për to. është folur për politikanë të korruptuar, që ashtu si mafia tmerrohen nga ligjet e demokracisë e nga standardet e Ballkanit evropian. është folur për fjalimet antiamerikane në parlamentin shqiptar më 1997-ën, që kanë shkaktuar, me siguri, lot nostalgjikë, në sytë e stalinistëve shqiptarë. Janë të njohura udhëtimet gjysmë të fshehta të politikanëve shqiptarë të të dy krahëve, në vende, disa herë të cilësuara si terroriste, me qeveri të dyshimta, që s’i duan as popujt e vet, e me të cilat s’na lidh asgjë. Të gjitha këto dihen. E keqja është se kujtesa e politikës shqiptare është e shkurtër dhe, veç kësaj, disa nga politikanët tanë, dinakërinë e tyre e kujtojnë për zgjuarsi. është e kuptueshme që dhe haxhiqamilizmi dhe komunizmi shqiptar do të linin pas vetes një frymë të sëmurë kundërevropiane. është e kuptueshme që shumë njerëz do të ndihen keq në familjen e sotme të popujve. Problemi i mirëkuptimit ose moskuptimit shqiptar me kontinentin, është në thelb mirëkuptimi ose moskuptimi me vetveten. Raportet me Evropën s’mund të jenë veçse të qarta e pa dyfytyrësi. Mesazhi i Evropës më 1997-ën dhe 1999-ën, ishte i qartë. Ajo na quante të vetët ashtu siç ishim, me atë identitet që kishim. E vetmja kërkesë e saj ishte ajo që iu bë gjithë popujve të tjerë të ish-Lindjes komuniste: emancipimi, demokracia. Trillet, nazet dhe dyshimet nuk janë pa një burim. Një pjesë vijnë nga keqkuptimet tona të vjetra, një pjesë nga dredhitë e sotme. Ende disa vite më parë ishin të kuptueshme. Por në pranverë të këtij viti, ato janë të tepërta. Pengesat që s’na lënë, ose na duket se s’na lënë, t’i afrohemi Evropës, përpara se t’i kërkojmë jashtë, duhet t’i kërkojmë brenda nesh. Nuk është pengesë asnjëra nga fetë, e sidomos nuk është myslimanizmi ndaj të cilit dyshimi ngjan më i lehtë. është thënë me të drejtë se të tri besimet janë të barasligjshëm në Shqipëri. Duke mos qenë pengesë asnjëri, po aq mund të thuhet se asnjëri s’është lokomotivë që na tërheq drejt Evropës. Në pengojnë, ata pengojnë të tre bashkë, e, në tërheqin, këtë e bëjnë të tre njëlloj. Një shqiptar mysliman, është po aq i natyrshëm si shqiptar dhe si evropian, sa një katolik, e po aq sa një ortodoks. Në acarimet e shpesh në përpjekjet me turqit osmanë, shqiptarët myslimanë ishin në vijën e parë. Feja e njëjtë me pushtuesin, nuk ua mjegulloi idenë e lirisë. Bilbilenjtë, ata që në mënyrë aq të padenjë u përgojuan në Kuvendin shqiptar më 2006-ën, ishin një nga familjet martire, 13 djem oficerë të së cilës u varën brenda ditës nga pushtuesi me të njëjtën fé. E njëjta gjë ka ndodhur me shqiptarët ortodoksë. Martirët e vijës së parë kundër trysnisë mizore të shovinizmit fqinj, ishin pikërisht ata. Papa Kristo Negovani, At Stath Melani, Petro Nini Luarasi, janë vetëm disa nga emrat e mëdhenj që feja e njëjtë me kundërshtarin nuk ua zbehu për asnjë çast idenë e lirisë. Rexhep Qosja ka të drejtë kur thotë se nëse shqiptarët do të kishin ruajtur besimin fillestar, rikthimi i tyre në Evropë do të kishte qenë më i lehtë. Por kjo keqardhje e tij, nëse mund ta quanim kështu, bie ndesh me këmbënguljen se gjysma jonë i përket ndërkaq qytetërimit lindor. Me këtë pranohet ngadhënjimi i vonuar i shtetit osman. Me këtë pranohet se në gjithë gadishullin ballkanik i vetmi popull që u thye, qoftë edhe përgjysmë, ishim ne. Në qoftë se kjo do të ishte e vërtetë, ne do të ishim të detyruar ta pranonim. Por kjo, për fat, nuk është kurrsesi ashtu. Siç u tha më lart, kombet nuk ndryshohen as nga pushtimet e as nga konvertimet. Nostalgjia e tërthortë që po shfaqet sot tek ne për otomanizmin nuk është vetëm e habitshme. Ajo është në radhë të parë poshtëruese. E po ashtu fantazma e Haxhi Qamilit, që përherë e më shpesh shfaqet në trojet shqiptare. Shtatorja që iu ngrit në qendër të Tiranës, më 2001, një shefi otoman, i shpallur si kinse themeluesi i qytetit, ka qenë fyerja më e madhe për kryeqytetin e shtetit, për historinë dhe ndërgjegjen shqiptare. Vetëm një popull që nuk e meriton lirinë mund t’i ngrejë shtatore pushtuesit të vet. Bashkia e Tiranës, e drejtuar në atë kohë “nga haxhi qamilët”, siç i cilësoi me të drejtë arkitekti Maks Velo, e ngriti atë shtatore natën dhe pa lajmëruar askënd, si keqbërësit. Banorët e pallateve rreth sheshit ku ajo ende ngrihet sot, e mbajnë mend njeriun që printe vallen rrotull shtatores atë natë. Ky njeri mban një nga postet më të rëndësishme në qeverinë e sotme. Kjo shtatore është mishërimi i korrupsionit politik dhe moral të shkallës më të errët. Historianët e kanë shpallur të rremë këtë kinse themelues. Emri i Tiranës si vend vendbanimi, është shumë më i vjetër se koha e këtij pashai. Klisheja krejtësisht e gabuar e përftimit të Shqipërisë si vend ndërmjetës, një sanduiç midis Lindjes dhe Perëndimit, një qytetërim as ashtu, as kështu, thënë ndryshe një “vend i as-as-it”, s’na bën kurrfarë nderi. Së pari, sepse nuk është e vërtetë, së dyti, sepse të lakmosh një cilësim të tillë, është njëlloj si të vetëshpallesh “gjysmak”, që në shqip midis të tjerash do të thotë “tarrallak”. Ideja e përhapur andej-këndej, dhe fatkeqësisht e përkrahur nga Qosja, se “fati ynë historik është i paracaktuar për të sendërtuar zbutjen e kundërshtimeve midis Lindjes dhe Perëndimit”, të kujton një nga njollat historisë shqiptare, kapardisjen e Shqipërisë komuniste për kinse misionin e saj planetar për mbrojtjen e marksizëm-leninizmit. Ide të tilla delirante, ato me të cilat, Shqipëria, për një kohë të gjatë, u bë gazi i botës, u kanë ardhur në majë të hundës shqiptarëve. Por jo politikanëve tanë. Me sa duket, reflekset e vjetra të zyrave të Enver dhe Nexhmije Hoxhës, iu vijnë në mendjet e tyre prej mitomanësh. Janë këto, me sa duket, që shkaktojnë çoroditjen kryesore në politikën shqiptare. Një pjesë e madhe e politikanëve flasin gjithë ditën për Evropën dhe Perëndimin, por mendjen, me sa duket, e kanë nga Lindja. Nga Lindja në të gjithë gamën që ajo ngërthen: Lindja e Mesme, ish-lindja sovjetike, e po të mos mjaftojë kjo, edhe ajo kineze maoiste. Janë këto reflekse, që i shtyjnë këta politikanë, që, në vend që të përqendrohen në çështjet e ngutshme madhore përpara të cilave ndodhet kombi shqiptar: mirëqenia, hyrja në Evropë dhe statusi i Kosovës, fillojnë e joshen nga fantazira pa kuptim, për të cilat nuk kanë as mundësi, as shtat e as tagër moral nga populli i vet. Të brengosesh se si do të pajtohet Perëndimi me Lindjen, të kinse ndërhysh, për shembull, në kinse rolin e ndërmjetësit, në mosmarrëveshjet SHBA - Iran, për energjinë bërthamore, kjo, në rastin më të thjeshtë quhet ëndërr në diell, kurse në rastin më të keq, e ka emrin korrupsion politik. Misioni i shqiptarëve në këtë planet, fati apo e thënia e tyre, është një dhe i pandryshueshëm: mbrojtja e interesave të vendit të tyre, që quhet Shqipëri dhe i popullit të tyre që mban emrin shqiptar. Programi i çdo populli të qytetëruar është ky dhe vetëm ky. Miqësitë, aleancat, strategjitë, kanë lidhje me të dhe vetëm me të. Ky nuk është etnoegoizëm. Kur çdo popull në mënyrë të natyrshme, njerëzore e demokratike e kryen këtë mision ndaj vetes, ai e ka kryer atë ndaj gjithë njerëzimit. Ky është thelbi i idesë evropiane, fundaja mbi të cilën ngrihet Bashkimi Evropian, ai që ndryshe quhet Evropa e Kombeve. Ne nuk e kemi shpikur Shqipërinë, ashtu siç kanë dashur të na mbushin mendjen disa. Ne nuk e kemi shpikur as ngulitjen e saj në Evropë, siç kanë dashur të na mbushin mendjen ca të tjerë. Humbja dhe rigjetja e kontinentit nënë, nuk të bën më pak evropian se të tjerët. Përkundrazi, ajo të bën më shumë. Në mbyllje të kësaj sprove, le të përpiqemi ta shohim atë që ka ndodhur, nga një kamera e largët, nga ato që të japin mundësi t’i skajosh gjërat në një tablo sa më të përgjithshme. është një kontinent që shekuj më parë është quajtur Evropë. është një gadishull jugor i saj, ai më i ndritshmi dikur, dhe më i errëti pastaj, me emrin Ballkan. Ishte një perandori që u shfaq përbri, perandoria osmane, me një program e një ëndërr të mbrapshtë: të zhdukë nga faqja e dheut Evropën. Ndodh kacafytja e madhe midis të dyve. Gjatë saj, perandoria e re i shkul së vjetrës gadishullin ballkanik, djepin e qytetërimit të saj. Pesë shekuj më pas, gadishulli në fjalë, në mes të të cilit ndodhet Shqipëria, shpëton nga kthetrat e osmanëve. Perandoria e tyre bie. Kthimi i Ballkanit te kontinenti nënë është i gjatë, i mundimshëm. Dhe ja epilogu: popujt e Ballkanit, janë vënë në radhë përpara Portave të Evropës. Përbri, është Turqia, bërthama e dikurshme e perandorisë së tmerrshme. Për pesë shekuj ka kujtuar se popujt ballkanas, pasi ia ka zhvatur Evropës, po i çon si trofe, drejt kontinentit të vet. Por ç’po na shohin sytë? Një gjë tejet të pabesueshme. Ka vërtet një trofe, por jo ashtu siç është kujtuar. S’janë popujt ballkanas që Turqia po i çon si robër drejt Azisë, por përkundrazi, janë ata, që po sjellin si trofe një hanëme të vjetër: Turqinë. Natyrisht që Turqia nuk është robinë, në kuptimin e mirëfilltë. Natyrisht që ajo po e kërkon vetë, madje me këmbëngulje të pranohet në Evropë. Natyrisht që ajo, ndërsa lëshonte kërcënime e mallkime kundër Evropës, fshehtazi joshej prej saj. Dhe ky ka qenë ngadhënjimi i madh i Evropës. Ana e fshehtë e historisë, shfaqet këtu në formën më tronditëse. Pyetja: kush u thye prej kujt, ngrihet me gjithë peshën e saj. Dy rrjedha të historisë kanë ecur paralelisht. Në atë të jashtmen, perandoria osmane, godiste, fitonte, robëronte. Por në një rrjedhë të brendshme, të fshehtë, ajo goditej, humbte, robërohej. Popujt e Ballkanit bashkërisht ishin aktorët e kësaj lufte. Ishin ata që, vit pas viti e shekull pas shekulli, bashkë me energjinë e tyre, bashkë me zyrtarët e lartë, gjeneralët, guvernatorët dhe aventurierët, që ia dhanë pa kursim, i ngjitën perandorisë joshjen evropiane. Historia e pushtuesit të pushtuar, si në rastin e Romës me Greqinë, në njëfarë mënyre u përsërit. Rrjedhimisht, asnjë nga popujt e Ballkanit nuk u thye. E aq më pak shqiptarët. Nëse ka pasur për ta një fat historik të paracaktuar, ai është i ndryshëm nga ai i ndërmjetësit. Popujve ballkanas, e midis tyre shqiptarëve, pa e ditur as ata vetë, madje pa e ditur as Evropa, fati u caktoi të jenë komando të Evropës, mu në qendër të botës osmane. Si të tillë ata kanë qenë përherë, ndonëse me dhembje, në rrënjët e Evropës. E qenia me dhembje nuk është kurrë një mungesë, përkundrazi. Lexo me shume artikuj

ADARE </span>1 Disa vite më parë fjala “marrëveshje” e përdorur për Evropën, do të ishte fatale në Shqipëri, madje aq fort, saqë do të çonte në burg ose në pushkatim cilindo. Për Evropën ishte e përshtatshme vetëm një fjalë, ajo e kundërta me marrëveshjen, pra “mosmarrëveshja”. Mosmarrëveshje e plotë, e palodhshme, e përjetshme. Në dhjetor të vitit 1990, ky verdikt u shkel me këmbë e u thye. Fjalët “e duam Shqipërinë si Evropa”, ishin të parat që gjëmuan në trajtën e një himni, e një programi të ri. E bashkë me to, disa javë më pas, shtatorja e njeriut më antievropian që kishte njohur ky vend, u thye e u zvarrit gjithashtu. Më 1997, kur për turpin tonë, shteti shqiptar ra, ishte Evropa që na u gjend në fatkeqësi. S’na erdhi ashtu siç e kishim pritur: me viza, para dhe, Zoti e di çfarë, por me armë dhe topa, për të na pajtuar me njëri-tjetrin. Përpara se Evropa me NATO-n të merrnin këtë vendim të madh, disa herë u ngrit dyshimi se mos shqiptarët e ndërkryer, ashtu të armatosur siç ishin, të qëllonin trupat ndërhyrëse. Ishte hera e parë që në historinë shqiptare ndodhte një gjë e tillë. Ajo ishte një dëshmi e madhe: dëshmi prekëse, se atë ushtri që po zbarkonte nga deti dhe nga ajri, shqiptarët e quajtën si të tyren. Dy vite më pas, si një përgjigje e mirëkuptimit, ndodhi e pabesueshmja. E njëjta ushtri euroatlantike, me avionë, raketa e bombardime, ndërhyri për çlirimin e Shqipërisë së jashtme, Kosovës. 2 Përpara se të kujtojmë tepër shkurt kronikën historike, le të sjellim ndër mend vitet e tranzicionit, ato që i mbajnë mend të gjithë. Opozita e majtë bëri njëfarë zhurme, kundërshtuese, që u quajt me të drejtë e pasinqertë, ngaqë kur ajo vetë erdhi në pushtet, nuk bëri asgjë për ta rishqyrtuar anëtarësimin ende të paratifikuar në Parlament. Kjo u shpjegua dymënyrash. E para, se opozitës, së akuzuar, për shkak të liderëve të saj, si grekofile, i interesonte një ngjyrim i tejshquar islamik për t’u mjegulluar filogreqizmi i saj. E dyta, hotelet e shtrenjta të Dubait, të shoqëruar, ndoshta, nga dhurata të shtrenjta, ishin mjaft joshëse gjithashtu për të majtën. Ishin ca hamendje përherë e më shqetësuese, ca si mëdyshje kinse filozofike, kinse hamletiane: jemi apo s’jemi evropianë. Të jemi a të mos jemi të tillë. U dukën si përçartje komike në fillim. Ndërkaq, hamendjet e hamletizmat sa vente shtoheshin. Le ta themi më mirë haptas atë që kemi fshehur. Përse të hiqemi ata që s’jemi? Përse, hiqemi si evropianë, kur dihet që s’jemi të tillë? Shkurt, përse të na vijë turp nga identiteti ynë joevropian? S’ishte mbushur as java e fillimit të bisedimeve të Vjenës për statusin e Kosovës, e s’kishin kaluar veç disa orë që avioni i kryekomisionerit evropian Baroso, ishte ulur në aeroportin e Tiranës, kur murmurimat disi kaotike u shtuan. Ato u shfaqën madje edhe atje ku priteshin më pak, si për shembull, në ndonjë deklarim të akademikut nga Kosova, Rexhep Qosja. I turbullt, i cekët dhe i pasaktë, akademiku bie në kundërshtim me veten dhe shkrimet e tij të mëparshme ku ai me të drejtë, ka qenë ithtar i vendosur i tezës se atdheu është një, e fetë janë tri, pra, nuk janë fetë ato që kushtëzojnë identitetin por tjetër gjë. E megjithatë, kur vjen puna për të vërtetuar evropianizmin e munguar shqiptar, Qosja përdor pikërisht fjalët “islamik” dhe “i krishterë” thua se një shqiptar i krishterë mund të jetë evropian, por një shqiptar mysliman, kurrsesi! Muzika ngjan si e njohur. Ky nuk është as përfundim teorik e as filozofik. Kombi shqiptar, përpara se ta lexojë në libra e ka ndier në mishin e tij këtë lemeri. Shpërnguljet me dhunë kanë hyrë në vetëdijen e traumatizuar të disa brezave shqiptarë. Ato ishin përgatitur për një kohë të gjatë nga zyra kriminelësh, nga ushtarakë sadistë, nga akademikë të zinj si Vasa çubrulloviçi, nga mendësia e një popullsie të tërë të dehur prej etheve shoviniste. Gjithë strategjia e Millosheviçit për të marrë dritën jeshile nga Evropa për zhbërjen e së paku gjysmës së kombit shqiptar, atij “që s’kishte identitet evropian”, domethënë të shqiptarëve më besim mysliman, bazohej në besimin e tij të verbër se Evropa do të binte në këtë kurth gjenocidar. 3 E gjithë kjo nuk është aspak për të qeshur. Përçartje të tilla, në prag të afrimit të portave të Evropës, përpara se të ishin komike, janë thellësisht tragjike. Letrat e Shqipërisë janë të qarta. Gjeografia, gjëja më kokëfortë në botë, dëshmon e para evropianitetin shqiptar. Zelli i atyre që me çdo kusht duan ta zbehin disi edhe këtë fakt kokëfortë, arrin disa herë të krijojë përshtypjen se Shqipëria është në skaj të Evropës dhe fill pas saj nis Turqia, ose Azia. Popullsia shqiptare, ashtu si e gjithë kontinentit evropian, është e bardhë. Ashtu si gjuha, ajo quhet, në rastin më të favorshëm, pasardhëse e ilirëve, në më të pafavorshmet, e trako-ilirëve. Historia e Shqipërisë, ashtu si e gjithë gadishullit, gjer në pushtimin otoman, është pjesë e kronikës mesdhetare evropiane. Së paku tri qytete kryesore të saj, me jetë të pandërprerë, Durrësi, Shkodra dhe Berati, kanë afërsisht një moshë me Romën. Gjergj Kastrioti Skënderbeu, heroi kombëtar shqiptar, përmendja e të cilit ishte e ndaluar në Shqipëri për pesë shekuj, për shkak të sundimit otoman, u bë së pari një mit evropian, (mbi një mijë vepra historike e artistike, të shkruara për të), përpara se Evropa t’ia rikthente Shqipërisë në shekullin XX. Në kushtet dramatike të ndalimit, më 1908, një komision i kryesuar nga Gjergj Fishta dhe Mithat Frashëri, me shpalljen e alfabetit latin si alfabet zyrtar të shqiptarëve, dhanë një kumt të qartë të evropianizmit shqiptar. Kjo ndodhte në prag të agut, pas një nate të gjatë pesëshekullore, kur mendjet ishin ende të turbullta, dhe alfabeti latin në Ballkan ishte tepër i rrallë.

AUSTRI- Burgim të përjetshëm do të vuajë austriaku Josef Fritzl, i cili sot u shpall fajtor nga Gjykata e Sankt-Polten për vrasje dhe për incest me vajzën e tij Elisabeth, të sekuestruar dhe të përdhunuar për 24 vite. Prokurorja, Christiane Burkheiser, kishte kërkuar kundër të akuzuarit dënimin maksimal dhe internim pskiatrik për një kohë të pacaktuar. Dënimi me burgim të përjetshëm iu dha Fritzlit për shkak të vdekjes së një prej fëmijëve të lindur në bodrumin e shtëpisë, ku mbante të izoluar vajzën e tij. Bebja që vuante nga sistemi i frymëmarrjes humbi jetën dy ditë pas lindjes, sepse babai i saj kishte refuzuar ta dërgonte në spital. Pak përpara se trupi gjykues të tërhiqej për vendimin, 73-vjeçar u shfaq i penduar. Fritzl kërkoi falje përulësisht. "Kërkoj falje nga thellësia e zemrës, por fatkeqësisht tani nuk mund të ndryshoj asgjë", ka thënë babai përdhunues. 18 mars Babai monstër pranon të gjitha akuzat. "Më vjen keq" ST. POELTEN (Austri)-Josef Fritzl, ka pranuar të gjitha akuzat, përfshirë edhe atë të vrasjes. Në ditën e tretë të gjyqit, babai monstër që përdhunoi për 24 vjet rresht në bijën në bodrumin e shtëpisë është shprehur para gjykatësve: "Po unë ka përdhunuar time bijë, i kam shkatuar asaj vuajtje. Më vjen keq!". Kjo shprehje ka befasuar jo vetëm opinionin publik që ka ndjekur me mjaft interes këtë gjyq, por edhe vetë gjyqtarët. Këta të fundit e kanë pyetur Fritzl se ç'fare të shtyu të ndryshosh qëndrim. Ai është përgjigjur: Më bëri dëshmia e vajzës sime në videokasetë". Videoja u transmetua dje në sallën e gjyqit. Austriaku 73-vjeçar rrezikon të dënohet me burgim të përjetshëm pasi ka konsumuar një sërë veprash penale, si përdhunim, skllavëri, incest dhe vrasje. E gjithë çështja ishte që të vërtetohej akuza e vrasjes, që e lë atë në burg përjetë pasi për përdhunim dhe skllavëri ai nuk mund të dënohej më shumë se 20 vjet. Gjatë dy seancave të para gjyqësore ai kishte deklaruar se ka kryer inçest por jo vrasje, ndërsa sot ai pranoi edhe akuzën e vrasjes. Kjo akuzë rëndon mbi 73-vjeçarin, pasi sipas dëshmisë së vajzës, ai nuk ka pranuar të dërgojë në spital foshnjën e lindur nga marrëdhënia e tyre dhe për pasojë fëmija ka vdekur. "Më pas Fritzl e ka djegur fëmijën në sobë". Kështu ka dëshmuar dje vajza e Fritzl, Elisabeth, tashmë 43-vjeçare. Rrëfimi shokues i Elisabeth përmes videokasetës në sallën e gjyqit Vajza e Josef Fritzl, i tregoi jurisë dje, se si babai i saj e përdori atë si një "lodër seksi", për të riinterpretuar skena nga filmat porno. Elisabeth, tregoi me detaje se çfarë bëri djalli i bodrumit në birucën e nëndheshme që ai krijoi, i cili përsëri e mbuloi fytyrën e tij me një dosje blu, ndërsa po hynte në gjykatë. Dëshmia e Elisabetës, e regjistruar për ditë të tëra, është treguar në ekrane televizive në gjykatë, kjo për faktin që ajo të mos përballet më kurrë sy më sy me babanë monstër. Ajo nxjerr në pah horrorin e plotë që kishte kaluar nga rrëmbyesi i sëmurë dhe tregoi se si Fritzl shkonte në bodrum i armatosur, me një tufë me video porno, për të bërë Elisabetën ti riaktronte ato skena. Thuhet se "djalli i bodrumit" i kishte ndjekur intervistat e të bijës "me kujdes". Për një kohë të gjatë, seancat gjyqësore ishin të mbyllura për publikun për të mbrojtur Elisabetën, por pritet që sot dyert të jenë të hapura. Gjykata do të tërhiqet për shqyrtim ditën e enjte dhe verdikti pritet të jepet pasditen e së enjtes. Pardje, makutëria e përdorimit monstruoz të së bijës, të cilën e ka përdorur si një skllave seksi, është bërë publike për gjithë botën. Para sulmeve të tij të fshehura dhe të heshtura, Fritzl mbyllte dritat në bodrumin me lagështirë, në të cilin ai mbylli vajzën e tij për 24 vjet me radhë. Pasi ai mbaronte punë, i ndizte përsëri dritat. Gjykatësit e tronditur, gjithashtu, dëgjuan se si Fritzl e ka hedhur Elisabetën e droguar në burgun e nëndheshëm, poshtë shtëpisë së familjes në Amstetten, të Austrisë, kur ajo ishte 18 vjeç dhe ai e ka përdhunuar para fëmijëve që i ka lindur me të. Lejoi një nga fëmijët të vdiste, dy ditë pasi kishte lindur, për shkak se nuk donte të rrezikonte për këtë sekret, nëse kërkonte ndihmë mjekësore. E kishte lidhur Elisabetën me një zinxhir hekuri rreth belit, duke vështirësuar lëvizjet e saj, edhe pse jetonte në një dhomë vetëm 18 metër katrorë. Ka abuzuar seksualisht me të, kishte raste edhe disa herë në ditë, dhe e ka detyruar atë të luajë skena pornografike me të. Ka ushtruar kontroll të plotë mbi të, duke e trajtuar si pronë, me të cilën mund të bënte si të donte ai. E ka mbajtur atë nën kontroll me kafshime, goditje dhe fraktura. I ka bindur robërit e tij të terrorizuar, duke u thënë se nëse ata mundoheshin të shpëtonin, një shpërthim gazi, apo korrenti, do t'i kishte lënë të vdekur, gjithsesi. I ka dënuar ata, duke u mbyllur energjinë elektrike, duke i lënë në errësirë, në myk dhe lagështi, vend në të cilin kishte dhe shumë minj. Nisi të shqetësonte Elisabetën kur ajo ishte 11 vjeç më pas priti 7 vjet para se ta rrëmbente për herë të parë, dy ditë para se ta burgoste. Fritzl, 73-vjeçar, u ul me një fytyrë të ngrirë në Gjykatën e St. Poelten, ndërsa gjykatësja Burkheiser, përmendi dëmtimet e plota, që ai i kishte shkaktuar Elisabetës, tashmë 43-vjeçare. Ai, gjithashtu, burgosi dhe 3 fëmijët që pati nëpërmjet të bijës, Kerstin, tashmë 20 vjeç Stefan 18 vjeç dhe Felix, 6 vjeç Ata nuk kishin parë kurrë dritë dielli, derisa u çliruan prillin e kaluar Fëmijët e tjerë të vajzës, Lisa 16, Monika 14 dhe Aleksandri 12 vjeç ishin marrë nga nëntoka, nga Fritzl, për t'u rritur nga ai dhe nga gruaja e tij, Rosemarie. Binjaku i Aleksanderit, Michel, vdiq dy ditë pasi ai kishte lindur dhe u dogj nga Fritzl në furrën e bodrumit. Ms Burkheiser tha: "Elisabeta e pa që në fillim që Michael nuk mund të merrte frymë. Ai ishte i mavijosur dhe luftoi, pavarësisht jetës së tij të shkurtër". Gjykimi filloi pasi Fritzl u përpoq të jepte 300 jard në fshehtësi, që nga qelia, për trupin gjykues. Menjëherë sapo ai ishte në sallë, avokati i tij e kishte pyetur atë, nëse ai ishte në rregull dhe ai i ishte përgjigjur se kishte frikë. Fritlz, i cili kishte shtuar në bodrum 2 dhoma dhe një dush, në vitin 1993, shoqërohej për në sallë nga policë të armatosur. Ai mbante një dosje blu para fytyrës për të fshehur fytyrën e tij nga fotografët. "Bisha" ka pranuar incestin dhe burgosjen, por ai mohon të ketë të bëjë me vrasjen e Michael. Zonja Burkheiser tregon se si Elisabeta ishte shkatërruar nga natyra rastësore e "vizitave" të Fritzl. Ajo tregoi: "Gjëja më e keqe nga të gjitha, ishte pasiguria. Kur do të vinte ai? Kur do të largohej? Sa gjatë do të qëndronte? Do të kthehej përsëri, edhe pasi ishte kthyer nga pushimet? Pasiguria e vret një njeri!" Ms Burkheiser, tregoi se si Elizabeta lindi për herë të parë "në një bodrum të lagësht, në një batanije të pisët". Ndihma e vetme e Fritzl ishte t'i jepte asaj dy muaj para se të lindte, një libër që fliste rreth lindjes. Sa e madhe ishte dhoma? Ishte 18 metër katrorë, dhoma ku vajza kaloi 9 vjet. Në dhomë kishte një lavaman, por nuk kishte banjë, apo dush. Nuk kishte sistem ngrohjeje. Nuk kishte ajër të pastër, kishte vetëm mure dhe një derë. "Kam qenë dy herë atje, - tregon avokatja e vajzës,- ishte errësirë dhe gjithë myk, era të çantë hundët". Josef Fritzl kishte kontroll të plotë të bodrumit të tij. Ai vendoste se çfarë ushqimi do të çonte poshtë dhe kur do të hahej ai. Ai vendoste se çfarë ilaçesh do lejoheshin. Madje, dhe energjia elektrike mund të mungonte për orë të tëra, dhe në disa raste dhe mbi 10 ditë. Nuk kishte as llamba me bateri, as qirinj. Pa drita, ata nuk kishin as ujë të ngrohtë, as ushqim të ngrohtë. Edhe në rastet kur fëmijët ishin shumë të vegjël, ishin bebe, nuk kishte energji elektrike. Ai i kishte thënë Elisabetës, që ishte një derë elektrike, e cila mund të vriste çdonjërin që kalonte barrierën dhe lëvizte çelësin për të hapur dritën. Por, ai nuk kishte fare pse i thoshte këto, në fund të fundit ajo, ishte një grua e rrënuar, që s'do të bënte asgjë. Ndërsa fjalët që ka thënë avokati mbrojtës i Fritzl, Rudolf Mayer janë: "Ai është një burrë që donte një familje të dytë dhe donte të kujdesej për këtë familje të dytë. Nëse do të ishte vetëm rrëmbim dhe kënaqësi seksuale, ai nuk kishte pse të bënte fëmijë. Ai mund të kishte përdorur kontraceptivë. Dhe nëse ai do të ishte një burrë që nuk i bëhej vonë për fëmijët, mund t'i kishte "rregulluar" ata, por ky është një burrë që ka fjetur në bodrum me fëmijët dhe ka kaluar kohë me ta, edhe pushimet e Krishtlindjeve. Ai mund ta kishte vrarë vajzën e tij dhe fëmijët dhe të shijonte pjesën tjetër të jetës, si një burrë i respektuar. Përveç fjalëve që ai ka thënë për fëmijërinë e tij, Fritzl ka folur dhe për martesën. Ai u martua me Rosemarie, e cila ishte 17 vjeç në vitin 1956, sepse ajo ishte dakord që të kishte një familje të madhe". Lexo me shume artikuj

Dy anët e një çështjeje të shumëdebatuar nga besimtarët dhe ateistët Ishin burrë e grua, të dy të sëmurë me kancer dhe të dy vendosën të vdisnin së bashku. Një çift të moshuarish britanikë vendosën të ndërronin jetë me ndihmën e vetëvrasjes me asistencë të mjekëve, në klinikën zvicerane "Dignitas", që ofron këto lloj shërbimesh në përputhje të plotë me ligjet e vendit. Kjo klinikë eutanazie është ndër të paktat në botë që e lejon këtë shërbim. Aktualisht, eutanazia dhe vetëvrasjet me asistencën e mjekëve janë të ligjshme në Holandë, Belgjikë, Zvicër, por mbeten një praktikë e ndaluar dhe e paligjshme në pjesën më të madhe të botës. Lajmi është dhënë nga e bija e çiftit në Londër, ku sipas ligjeve të vendit eutanazia është e ndaluar, dhe t‘i ndihmosh personat të vdesin, mund të të çojë deri në një dënim prej 14 vitesh burg. Por lajmi koincidon me vendimin e Gjykatës së Lartë britanike, që një dispozitë e tillë duhet "injoruar" tërësisht si dhe me rregullat e reja të futura nga shoqata e mjekëve, sipas të cilave një mjek apo personel mjekësor duhet të marrë parasysh dëshirën e shprehur nga pacienti për të mos zgjatur jetën e tij, pavarësisht se është i sëmurë rëndë. Edhe pse kohët e fundit qeveria e Gordon Braunit ka deklaruar se nuk ka ndërmend të ndryshojë ligjin në fjalë, një anëtar i Dhomës së Lordëve ka reaguar duke thënë se ka ndër mend të paraqesë një projekt për të legalizuar eutanazinë në vend. Në mënyrë të anasjelltë, një ish-ministër i Partisë Konservatore akuzon se qëndrimi i Gjykatës së Lartë është ekuivalent me faktin që e lejon sot eutanazinë, "duke e bërë që të hyjë nga porta e pasme". Për të rindezur debatin ka mjaftuar fakti se Peter e Penelope Duf, bashkëshortët që zgjodhën të vdesin përmes eutanazisë në Zvicër, kanë qenë një çift shumë i pasur dhe i njohur në vend. Ai ishte një prodhues i rëndësishëm i verës, president i "International Wine Competitition" dhe promotor i Festivalit të Artit në Bath, qytet i Anglisë juglindore, në të cilin jetonin prej shumë vitesh. Zoti Duf, që ishte 80 vjeç, vuante nga kanceri në zorrën e trashë, ndërsa e shoqja, që ishte 70 vjeçe, prej kohësh ishte prekur nga një formë shumë e rrallë e tumorit në stomak. "Prindërit e mi bënë diçka të bukur dhe shumë të rëndësishme", u tha gazetarëve e bija, Helen. "është një histori e mrekullueshme, por për momentin nuk mund t‘u jap detaje të tjera, për shkak të pasojave ligjore të lidhura me këtë vendim", ka vazhduar më tej ajo. Çifti Duf ndërroi jetë më 27 shkurt në klinikën "Dignitas" në Zyrih, për shkak të marrjes së një doze të madhe barbiturikësh. Sipas të dhënave, Duf-ët janë çifti i dytë në Britani që kanë zgjedhur të vdesin përmes kësaj metode në këtë klinikë në Zvicër. Në vitin 2003 shkaktoi bujë të madhe vdekja e një çifti 50-vjeçarësh, ku ai vuante nga epilepsia, ndërsa ajo nga skleroza e shumëfishtë. Askush prej të dyve nuk ishte në pikën e vdekjes, por nuk duronin më të jetonin në ato kushte. Megjithatë, sipas ligjeve zvicerane nuk është e thënë që personat, të cilët duan të vdesin përmes eutanazisë, të jenë në momentet e fundit të jetës. Bashkëshortët Duf janë çifti i parë britanik që kryejnë një "vetëvrasje me asistencën e mjekëve", që kur "Lordi Chef Justice", autoriteti më i lartë gjyqësor në vend, ka thënë se kush ndihmon një të sëmurë të vdesë, nuk duhet të ndiqet penalisht, edhe pse ligji që i dënon rrethanat e tilla mbetet ende në fuqi. Sipas revistës "Times", në Londër, vendimi u pasua nga rregulla të reja të aprovuara prej "General medical Council", ku mjekët lajmëroheshin se mund të humbnin licencën nëse do refuzonin të pezullonin trajtimet që u zgjasin jetën të sëmurëve në fazën e fundit, edhe pse këta të fundit mund ta kenë shprehur hapur se nuk duan të jetojnë. Ngjarja më e fundit e eutanazisë ishte ajo që ndodhi në Itali me Eluanën dhe betejën shumëvjeçare të të atit për t‘i hequr spinën që e mbante në jetë. Ky rast i preku të gjithë njerëzit, turistët, botën katolike. Pas thuajse dhjetë vjetësh, Gjykata e Apelit në Milano autorizoi ndalimin e ushqimit dhe mbrëmjen e 9 shkurtit të këtij viti, në një klinikë në "Udineze", vajza 38-vjeçare ndërroi jetë. Debati mbi këtë çështje prej vitesh ndez polemika të mëdha. Të vdesësh njëlloj Nëse disa zgjedhin klinika eutanazie për të vdekur në të njëjtën ditë dhe orë, të tjerë zgjedhin mënyra të tjera për të vdekur po në të njëjtën orë. Por, pavarësisht mënyrave, ajo që qëndron në thelb të gjithë kësaj është dashuria për njëri-tjetrin. "E donin shumë njëri-tjetrin dhe asnjëri nuk donte të ishte i pranishëm në varrimin e tjetrit", tregon Helen, vajza e çiftit Duf. Edhe për psikologët, raste të tilla janë vërtet për t‘u shënuar. "Kur një çift jeton së bashku për 30 ose më shumë vjet, atëherë humbja e njërit prej tyre është e papërballueshme për tjetrin. Dhimbja është jashtëzakonisht e madhe dhe në qendër të kësaj qëndron dashuria dhe kujdesi për njëri-tjetrin", tregojnë psikologët. Tamam si rasti kur filozofi Andre Gorz, miku i Sartrit, dhe bashkëshortja e tij vendosën të vdisnin së bashku në të njëjtën ditë, por jo në një klinikë eutanazie. Në derë kishin lënë një letër ku shkruhej: "Lajmëroni policinë". Mëngjesin e asaj dite, një mik i tyre i pa dhe dha alarmin: Trupi e filozofit Andre Gorz dhe gruas së tij, Dorine, preheshin afër njëri-tjetrit. Kishin vendosur të bënin atë që kishin menduar dhe dëshiruar gjithmonë: të vdisnin së bashku pas 60 viteve që kishin jetuar, njëlloj siç kishte bërë dhe Artur Koestler me gruan e tij të tretë, Cinthia. Kishin lënë shumë letra që ua kanë adresuar miqve të tyre, por arsyet e kësaj vdekjeje të dyfishtë në të njëjtën kohë janë përmbledhur në një tregim rrëqethës të publikuar nga Gorz një vit më parë, një himn dashurie i thurur për të shoqen. Një tekst i papritur, i pamenduar të shkruhej nga ky burrë. Në fund të atij vëllimi, Gorz shkruante se të dy nuk e imagjinonin dot jetën pa njëri-tjetrin dhe se ishte duke menduar prej kohësh për të gjetur një mënyrë që të mund të vdisnin së bashku. Të zbulosh në internet datën e vdekjes "Llogarit në një faqe interneti datën e vdekjes së tij dhe pëson një shok mendor". Viktima është një djalë 12-vjeçar, i cili prej disa javësh ha pak dhe ka frikë. Ishte gjyshja që, duke e parë të sillej ndryshe nga zakonisht, e pyeti se çfarë kishte ndodhur. "Di ditën, muajin dhe vitin kur do të vdes". Duke futur disa të dhëna personale, sajti mund të të japë një datë "të saktë" për vdekjen. Policia e ka të pamundur të ndërhyjë, sepse faqja e internetit është e ligjshme dhe kjo gjë nuk përbën krim. Lexo me shume artikuj

Sipas pershkrimeve te Dhiates se Re nje tempull ne Malin e Ullinjve, ka qene vendi i preferuar i Jezu Krishtit per t'u takuar dhe debatuar me banoret e Jerusalemit. Zakonisht aty Jezusi eshte provokuar prej skeptikeve per probleme te ndryshme. Ne nje mengjes, shkruan Gjoni, ne pjesen e tij te Dhiates se Re, kur Jezusi kishte mberritur ne Tempull, farisenjte u grumbulluan rreth tij, duke e sjell me vete nje femer. Ajo grua ishte Maria Magdalena dhe ishte zene ne marredhenie jashtemartesore. "Mjeshter, kjo grua eshte zene ne flagrance duke e tradhtuar burrin e saj. Sipas urdhrave te Moisiut kjo duhet te vritet duke e goditur me gur: Por cka thua ti?". Derisa farisenjte flisnin, Jezusi po shkruante dicka ne toke, duke provuar te mos ua varte shume veshin. Mirepo kur ata insistuan qe te merrnin nje pergjigje prej tij, atehere ai u ngrit ne kembe dhe iu drejtua te pranishmeve qe mbanin ne duar guret per ta goditur Marine. "Ai qe eshte pa mekat ne mesin tuaj, le ta hedh gurin i pari ne drejtim te saj". Dhe prape Jezusi u ul dhe vazhdoi te shkruaj dicka ne toke. Ata qe e degjuan se cfare u kishte thene Mjeshtri, shkruan Gjoni, filluan ta leshojne tempullin nje nga nje, prej me te vjetrit deri tek me i riu. Jezusi mbeti vetem, dhe gruaja duke qendruar ne mes te tempullit te braktisur. "Grua ku mbeten akuzuesit e tu? As nje njeri nuk te denoi", Jezusi e pyeti. "Jo Zoteri, askush", u pergjigj Maria. Jezusi i tha se "as une nuk te denoj: shko, dhe mos bej me mekat". Ky rrefim paksa i gjate, m'u kujtua, derisa degjova farisenjte e Kuvendit te Shqiperise kur po hidhnin balte mbi Ylli Pangon, ministrin mjeran qe u cyt ne mekat prej nje skenari te pergatitur medial. Nuk e kam ndermend ta shfajesoj Pangon. Ai po e paguan cmimin e punes se tij. Gur dhe rrasa ne drejtim te Magdalenes shqiptare kane te drejte te hedhin e gjithe shoqeria civile, e edhe mediat. Vetem duhet ta kene parasysh nje gje: Ylli Pango as nuk eshte politikani i pare e as i fundit, qe ka rene viktime e deshires se madhe per me shume seks, duke mos i zgjedhur mjetet. Apo duke i zgjedhur mjetet. Ne rastin konkret duke e shfrytezuar poziten e tij si minister, per t'i joshur gocat e reja. Mirepo, a nuk ka qene po kaq skandaloz edhe ish Presidenti i SHBA-ve, Bill Clinton? Per mendimin tim, ka qene edhe me keq se sa kaq. Ai ka performuar me te dashuren e tij, Moniken, ne zyren me vendimmarrese te botes. Ne dhomen Ovale. Aty ku potencialisht paradite ka mundur te jete zhvilluar nje bisede per kokat berthamore, per shembull me Boris Jelcinin, pasdite ka mundur te kete qene e shtrire mbi tavoline e zhveshur asistentja e Presidentit te SHBA-ve, duke u zbavitur seksualisht me shefin e saj. Dikush mund te thote, se Clinton nuk e ka kushtezuar kukullen e tij, por a nuk mjafton fakti se ajo ka qene varese e Presidentit dhe Presidenti ka qene burre i martuar. Cfare ka bere Ylli Pango? E ka bere faqen e zeze. Per kete e ka marre denimin meritor te shefit te tij, Kryeministrit Berisha. U shkarkua, ndoshta ne afat rekord ne historine e parlamentarizmit. Disa minuta pasi ne Fiks Fare u shfaqen pamjet. Krejt ne rregull eshte deri ketu. Kryeministri Berisha, ndonese pa ndonje alternative serioze, e kreu obligimin e tij si shef i ekzekutivit. Cdo akuze per kete rast kunder Berishes, prej kujtdo qofte, eshte perpjekje deshperimisht joserioze per ta demtuar te gjithe Qeverine. Kryeministri nuk e ka per obligim t'i kontrolloje ministrat e tij kur gjenden nen jorgan. Apo ndoshta deputetet fisnike te Kuvendit te Shqiperise, po kerkojne qe Pango te vritet me gure ne ndonje vend publik? Shume do te deshiroja qe disa caste ne ate Kuvend, t'i kalonte Jezusi. Do te doja t'i shihja ato fytyra deputetesh dhe deputetesh kur do t'u thuhej: "Ai qe eshte pa mekat, le ta hedhe gurin i pari". Jam i bindur deri ne asht qe gardianet e moralit ne Kuvendin shqiptar te paret do te largoheshin kokulur prej salles. Te me ndieni qe prej nga kendej kufirit po e gjykoj gjendjen ne Shqiperi, por klithjet se "nuk qendroj me ne kete salle me ate deputet", me duken krejtesisht te pasinqerta dhe jane teper irrituese. Por, mendoj qe Ylli Pango e mori denimin e merituar. Kurse cdo perpjekje tjeter per te krijuar drama mbi kete rast, ose Zoti na ruajt qe dikush te provoje t'i fitoje zgjedhjet vetem prej ketij rasti, me duket e kalkuluar gabimisht. Bill Clinton, pas skandalit me Monika Levinskin nuk kishte humbur ne sondazhe. Vetem sa i ishte rritur popullariteti, per shkak te menyres se si e ka menaxhuar krizen. Ndoshta Ylli Pangos nuk do t'i rritet popullariteti, por nese vazhdohet te mbahet kjo teme e nxehte ne Shqiperi, fitues prej saj do te dale Kryeministri Berisha, i cili e beri ate qe duhej te bente. * Botohet njekohesisht me "Express", Prishtine Lexo me shume artikuj

Ka edhe nga ata qe nje artikull e bejne prone private, madje ka nga ata qe te kercenojne me ndeshkim penal nese e kopjon. Por te gjithe keta jane ca hajdute ne kuptimin e vertete te fjales qe kane guxim te madh. Po flasim per mediat elektronike dhe ato te shkruara qe vazhdojne te publikojne artikuj qe vidhen nga adresa te huaja dhe pasi perkthehen (pa autorizim) u vihet stampa "Copyright". Shumica e artikujve merren nga adresa si TGCOM (mediaset, itali), Reuters, MSN, GAzeta Repubblica (itali) etj. Pra mjafton te futesh ne adresat e internetit te ketyre mediave te kopjosh artikujt dhe pasi perkthehen publikohen pa asnje nenshkrim ku eshte marre artikulli ne fjale. Por para se te flasim per Copyright le te njihemi me kete term. Sipas wikipedia (enciklopedise online): Copyright do te thote shprehimisht "e drejta e kopjimit" qe permbledh nje ser normativash mbi te drejten e autorit. Ne fakt duke shfletuar Kushtetuten e Shqiperise vej re se nuk ka asnje shpjegim te metejshem mbi te drejten e autorit pervec se "E drejta e autorit mbrohet me ligj". Sipas enciklopedise e drejta e autorit duhet te kushtezohet nga normativat e shtetit ku behet publikimi. Per Shembull: Ne gjermani thyerja e te drejtes se autorit eshte e barabarte me krimin e vjedhjes. Ne france thyerja e te drejtes se autorit sjell gjobitjen me 30 euro e siper. Kohe mepare Veriu Portal ka pasur nje konflikt te hapur me gazeten TiranaObserver e cila akuzonte se kjo adrese nuk po zbaton te drejten e autorit ndersa gazeta publikonte cdo dite (vazhdon akoma) artikuj te marra nga faqet e internetit te siperpermendura pa specifikuar burimin apo pa asnje leje nga ana tyre. E drejta e perkthimit eshte e barabarte me te drejten e publikimit edhe pa u perkthyer, pra nese dikush perkthen nje artikull kjo nuk do te thote se burimi i saj humb te drejten e autorit. Nese Sokol Balla (drejtor i departamentit te informacionit ne Top Channel) merr nje artikull nga Financial Time dhe e perkthen duke e publikuar nen emrin e tij kjo perben nje shkelje te se drejtes te autorit. Egziston edhe e drejta e publikimit te informacioneve kur mes publikuesit dhe kopjuesit egziston nje kontrate sic jane agjensite e lajmeve mbi imazhet video (reuters, ansa) apo agjensi qe shesin foto. Nderkohe qe ne gazetat dhe revistat shikojme foto te marra thjeshte nga "google images". Ja disa adresa website-sh te mediave shqiptare qe mbajne nenshkrimin e te drejtes se autorit nderkohe qe aty vetem te drejte autori nuk ka. Adresa e Top Albania Radio Permbajtja e ketij website eshte prone e Top Albania Radio. Kopjimi, perdorimi apo riprodhimi i paautorizuar i tij, perben shkelje penale. Adresa e Top Channel © Top Channel 2001-2009 / Ndalohet riprodhimi i paautorizuar i permbajtjes se kesaj faqeje. Adresa e Koha Jone © 1991 - 2007 Koha Jone - Te gjitha te drejtat e rezervuara Adresa e TV KLAN © 2009 TV KLAN. Të gjitha të drejtat të rezervuara. Adresa e Gazetes Shqip © Gazeta Shqip - 2006-2008 Adresa e Gazetes Shekulli © 1997-2008 SHEKULLI MEDIA GROUP Lexo me shume artikuj

Citim nga KLAN "Autoritet e Ministrisë së brendshme të cilët po monitorojnë procesin e aplikimit të qyetarëve me letërnjoftime po përballen me një fenomen, ndoshta të paparashikuar. Në shumë qendra, mjaft vajza e gra të besimit mysliman kanë refuzuar të fotografohen pa perçe, ndonëse në kundërshtim me atë çka parashikon rregullorja e këtij procesi. Vetë zv/ministri i Brendshëm Ferdinand Pone, e quan të papranueshëm një pozicionim të tillë i kësaj kategorie dhe paralajmëron se ato do t’u nënshtrohen sanksioneve nëse refuzojnë aplikimin. Sipas ekspertëve, mbulimi i një pjese të fytyrës nga perçet cënon elementët e sigurisë së letërnjoftimeve dhe pasaportave të reja biometrike. Në fakt, kjo nuk është hera e parë që mbajtja e perçes kthehet në objekt debati mes kësaj kategorie dhe institucioneve të ndryshme. " Komenti Pasi refuzuan imazhin e nje personi qe e mirenjohi bota per bamiresine e saj dhe jo sepse ishte e krishtere, tani duhet te aplikojne dhe dogmat e fese. Le te flasim ne menyre laike, pra, pa anesi fetare. Ne rradhe te pare, shteti shqiptare (i shqiperise) eshte, sipas kushtetutes, laik. Duhet nenvizuar fakti qe shteti lejon besimet fetare jo per mbinatyrshmerine e tyre por si e drejte e lirise se personit. Me fjale te tjera, nese nje person betohet ne emer te Zotit ne nje seance gjyqsore por nuk ka prova ta konfirmoje ate, ajo vazhdon te mbetet si deshmi e pabaze dhe jo e vertete. Ajo qe dua te shpjegoj eshte se myslymanet, me ligjet ne fuqi, nuk kane asnje shkak te refuzojne ose modifikojne per nje fotografi ligjet ne fuqi. Sipas nje interviste nga televizioni Klan nje besimtare myslymane u shpreh "Ne duhet te mbajme perçe sepse eshte nje detyrim qe na e jep feja.". Feja eshte krijuar nga njerzit duke marre per baze nje fuqi te mbinatyrshme qe eshte Zoti. Por ajo cfare eshte me interesante eshte fakti se, ne asnje pike te Kur'ani-t nuk theksohet se "Ndalohet heqja e perçes per nje fotografi". Doja te pyesja nje besimtare myslymane se nese gjate mardhenies seksuale e ka pare gruan e tij pa perçe. Ose a hiqet perçja gjate dushit? Un besoj se jane vetem fanatizma te kota qe nuk kane asnje lidhje me fene myslymane. Veshja me perçe eshte nje lloj i veshjes i vendeve te lindjes se mesme, pjeses se shkretetires se Sahara-se, Meksikes: dhe e dini pse? Ajo cfare i bashkon keto zona eshte vetem pluhuri i shkretetires dhe shkretetirat. Kjo lloj veshjeje i mbronte ata gjate frymarrjes ndaj ata kishin nevoje per mbulimin e kokes. Kjo qe po shpjegoj eshte aplikuar para viteve 600 (pas krishtit) kur feja myslymane akoma nuk kishte lindur. E vetmja arsye qe mund te pranohet nga besimtaret qe mbajne perçe eshte se ne qytetet shqiptare ka shume smog. Lexo me shume artikuj

Ashtu si 18 vjet mepare edhe sot ne shqiperi festat e krishtlindjes dhe vitit te ri vazhdojne te jene pre te idealizmave filo-komuniste. Diktatura arriti ta ngulise aq thelle ne trurin e shqiptareve saqe edhe sot ne shume media te shqiperise dhe jovetem degjojme se Babagjyshi eshte i vitit te ri dhe jo i krishtilindjeve sic quhet ne mbare boten. Jo me kot media quhet pushteti i gjashte, ku sot eshte me i lire se kurre mepare. Por kjo liri nuk duhet te shpife apo te dizinformoje njerezit ose te shtremberoje ate qe per 45 vite me rradhe na e ushqyen mbrapsht. Morali i festes se krishtlindjeve u asimilua gjate diktatures per nje qellim te vetem, qe te ndaje njerezit nga feja dhe besimi. Po sot per cfare sherben kjo lloj sjelljeje? Mund te thuhet se mediat dhe pushtetet ne pergjithesi kane nje drejtues te cilet e kontrollojne aktivitetin e tyre dhe kane ne dore ti japin cfaredo ngjyre festes. Shume ndoshta e shohin si feste te krishtereve ndonese krishti lindi si per te krishteret ashtu edhe per mysulmanet, por gjithesesi nuk mund te jete nje arsye per tu censuruar si feste. Ne shtetin e sapolindur, Kosoven, ndodh e pabesueshmja ku babagjyshi i krishtlindjeve eshte emeruar "babadimri". Ne rastin e Kosoves nuk e di arsyen e ketij emertimi, ndonese atje nuk ka pasur nje diktature ku eshte ndaluar feja. Por toleranca fetare ne Kosove nuk duket se ka ndonje problem, por mund te themi se modeli islam eshte me radikal se ai ne shqiperi. Kosova, ne fakt, u clirua nga aleatet perendimore ku festa e krishtlindjes eshte me e rendesishme se ajo e vitit te ri. Po ashtu u njoh si shtet e para nga perendimi, ndryshe nga shtetet islamike qe edhe sot shumica nuk e njohin ate si shtet te pavarur. Edhe ne kete rast mund te themi se Kosova eshte rast "unik". Lexo me shume artikuj

Demoni i mashtrimit, mbyllja në vetvete, shpenzimi i kohës së nevojshme për aktivitete të tjerë, miq të rinj virtualë janë pasojat e një prej fenomeneve më të reja që po “sundon” shoqërinë tonë Orë të gjata të ngujuar në të, më tepër celulit dhe kilogramë që shtohen, miq të rinj e padyshim më shumë argëtim. Ky është “facebook”-u, trendi i kohës që si çdo dukuri, nuk mund të mos ketë disfunksionet e veta. Por cilat janë disa nga problemet që shkakton një nga shpikjet më gjeniale të këtij shekulli. Prof. Zyhdi Dervishi, sociolog, pedagog në fakultetin e Shkencave Sociale, flet se cilat janë efektet pozitive dhe negative që rrjedhin nga një fenomeni tillë. “Facebook” është padyshim një nga arritjet më të mëdha në fushën e komunikimit elektronik, pasi ka rritur shpejtësinë dhe dendurinë e komunikimit midis njerëzve në çdo skaj të botës, - shprehet Dervishi. - Rritja e shkallës së komunikimit ndërmjet njerëzve është një burim shumë i rëndësishëm i zhvillimit të kulturës, shoqërisë njerëzore dhe sidomos i humanizmit, pasi njerëzit nuk mund të rrinë pa komunikuar, prandaj kërkojnë forma të reja të komunikimit. Në shumë aspekte, zhvillimi i kulturës është tërësi faktorësh komunikimi”, - vijon shpjegimin sociologu. Por si çdo shpikje teknologjike, edhe kjo nuk mund të mos jetë shoqëruar pa disa pasoja problematike. Sipas Dervishit, “facebook” ka nxitur në shumë herë demonin e mashtrimit. “Njerëzit në disa raste paraqiten me disa identitete e shpeshherë me identitet të rremë. Duke përfituar nga fakti që nuk kanë përballë personin të cilit i drejtohen përdoruesit e këtij sajti shpesh lëshojnë disa “deklarata” që mund të tingëllojë keq në sytë e mijëra njerëzve që i lexojnë. “Mashtrimi” mund të shkaktojë zhgënjim, veçanërisht tek të rinjtë të cilët i përjetojnë më shumë situata të tilla stresuese”, vazhdon ai. Një tjetër efekt problematik që shkaktohet nga kjo dukuri është edhe mbyllja në guaskë. “Njerëzit po ngujohen gjithnjë e më shumë në bunkerin e mjediseve të veta familjare, duke shkaktuar një mbyllje në vetvete, e kjo paraqet problem sidomos për të rinjtë, sepse ata nuk do të kenë mundësi që të njohin më mirë jetën që i rrethon”, sqaron Dervishi. Orët e kaluara para “facebook”-ut duken si minuta edhe si pasojë jo vetëm që nuk të humbet dëshira për të vazhduar komunikimin, por edhe sepse lind kureshtja për të zhbiruar jetën e të tjerëve. E këtu del një tjetër dukuri acaruese, ku humbja e privatësisë që në kohët e sotme është e shenjtë. Në “facebook” këdo që e ke pranuar si shok (ndonëse në shumicën e rasteve nuk i ke takuar asnjëherë, e kjo edhe për faktin se shumë prej tyre i ke të sugjeruar prej dikujt), mund të shohë e të bëjë komente për ty. Por duhet pasur kujdes, sepse siç thotë proverbi “fjala po doli prej dhëmbësh, bëhet 24 këmbësh”, këtu mund të vërtetohet më së miri. Në këtë pikë, pedagogu i fakultetit të Shkencave Sociale ndalet gjatë: “Shpeshherë këto komente ndonëse me shaka, merren si të vërteta dhe shkaktojnë shumë keqkuptime, pasi dihet që interneti është një media tejet manipuluese. Kur shikon që të tjerët kanë shumë “miq” virtualë, na pushton mania që edhe ne të kemi sa më shumë të tillë. Teksa shikon se ata kanë arritur me dhjetëra, qindra e në disa raste arrijnë me mijëra, ndjejmë një krenarinë e të qenit popullor. Por kjo dëshirë gati absurde për të qenë “populist”, për t’u argëtuar sa më shumë me miqtë tanë elektronikë, na kthehet në efekt “bumerangu”, hedh alarmin Dervishi. Por telashet nuk mbarojnë me kaq. Sipas sociologut, dukuria e “facebook”-ut shkon edhe më tej. “Përveç asaj që përmenda edhe më lart, që ndonjë i krisur mund të shkruajë për ty çfarë t’i teket, është edhe ligështimi që mund të ndjejmë në disa raste. Jo për smirë, por si pa dashje na vjen keq kur shikojmë se sa bukur e kalojnë kohën njerëzit në vende të ndryshme, sa makina luksoze kanë apo në cilët universitete prestigjiozë studiojnë. Gjithmonë po qe se ato çka shkruhen prej tyre janë të vërteta dhe në qoftë se ne nuk i kemi mundësitë e tyre”, shpjegon Dervishi. Një tjetër zhgënjim që del gjatë rrugës, sipas specialistit, është edhe pamundësia për të pirë qoftë edhe një kafe me miqtë tanë dixhitalë, (pasi dihet që kënaqësinë e një bisede verbale nuk ta fal interneti), ndonëse ata mund të jenë vetëm disa qindra metra larg nesh. Dhe këtu lindin pikëpyetjet e para. “Mos vallë nuk u jemi dukur interesantë në ato çka u kemi shkruar në murin e tyre? Apo njerëzit në këtë botë tejet dinamike nuk kanë kohë për takime, të cilat ndonjë interes të veçantë ose thjesht për momentin njerëzit nuk duan të takohen e jetën reale”, ngre dilemat sociologu. “Facebook”-u është një zhvillim kompleks, një prurje e re e ditëve tona, e përkrahur sidomos nga rinia, por me kalimin e kohës ndikimi i tij mund të zbehet ose zëvendësohet nga shpikje të reja. Kjo mbetet për t’u parë”, përfundon shpjegimin e tij të detajuar Zyhdi Dervishi. Pavarësisht risive e problemeve që e shoqërojnë “facebook”-un, ethet e tij na kanë kapur të gjithëve, përfshi këtu edhe shkruesin e këtyre radhëve. Lexo me shume artikuj

Sapo u hap bisedën, u pëlqen të tregojnë një batutë, tashmë shumë të përhapur në gjimnazet tona: “Çfarë kanë të përbashkët, vajzat e virgjëra me dinosaurët“? Dhe përgjigja vjen bashkë me një tufë të qeshurash: “Janë zhdukur 2 milionë vjet më parë...“ Në fakt, seksi nuk është më një temë që mund të shkaktojë të qeshura të ndrojtura apo bishtime tek 17-18 vjeçarët. Sigurisht që, batutat dhe talljet nuk mungojnë, por përgjigjet janë të qarta dhe në të shumtën e rasteve, të sigurta. Gjimnazistët e sotëm në Tiranë, në masë (87 nga 100 të pyetur) mendojnë se nuk është e nevojshme që të ruhet virgjëria deri në mbarim të gjimnazit. Sigurisht që ky numër nuk përputhet me numrin e të virgjërave apo jo të virgjërave, sepse ishte një informacion që “nuk guxuam“ t’ua kërkonim. I pyetëm thjesht për mendimin mbi këtë temë. Edhe prindërit janë disi “pesimistë“. Do të donin të gjithë, që të kishte më pak ngutje në jetën seksuale, por mendojnë në shumicë (41 nga 73 të pyetur) që është e pamundur në ditët e sotme që, një vajzë të ruajë virgjërinë deri në martesë. Mbani parasysh që të dhënat e sondazheve tona japin vetëm të dhëna fragmentare dhe nuk pretendojnë të jenë shkencore. Ato vlejnë vetëm për Tiranën dhe vetëm për shkollat që përfshihen në testimet tona. Adoleshentët: Mendoni se vajzat duhet ta ruajnë virgjërinë deri në mbarim të gjimnazit? Janë pyetur 100 gjimnazistë. 87 - jo 13 - po Vajzave që fejohen me shkesë, u kërkohet virgjëria Ato janë të bindura që fakti që nuk janë më të virgjëra, mund t’u rrezikojë seriozisht të ardhmen, sidomos tani që “ u ka dalë fati”. Kjo është arsyeja kryesore që përplas shumë vajza në dyert e maternitetit “Koço Gliozheni” me kërkesën për të rikthyer virgjërinë me anë të kirurgjisë gjineokologjike. Drejtoresha e këtij materniteti, Rubena Moisiu duke i quajtur këto kërkesa një “fatkeqësi që mundon ende mentalitetin shqiptar” pohon se këto ndërhyrje nuk bëhen në maternite pasi janë të paligjshme por ajo nuk përjashton mundësinë se ato mund të realizohen në në mënyrë të fshehtë në klinika të tjera private. Po çfarë i shtyn vajzat të bëjnë këto kërkesa dhe sa të rrezikshme janë ato për shëndetin e tyre.... ***** Dikush ka hyrë shkesë që ato të fejohen, por virgjëria është kusht, në të kundërt nuk mund të jenë kurrë nuse për ta. Frika se jo vetëm do të turpërohen por do të mbesin pa burrë i detyron ato të kërkojnë të qepin cipën e virgjërisë (himeni) që tashmë e kanë humbur. Rubena Moisiu thotë se kategoria e vajzave që vijnë me këtë kërkesë, janë sidomos nga zonat rurale. “është e vërteta që ndeshemi shpesh me kërkesa të vajzave për të qepur cipën e virgjërisë dhe unë këtë e shoh si fatkeqësi. Nuk është ajo cipë e hollë që tregon ndershëmrinë e një vajze dhe nuk e kuptoj se si mund të gjenden ende përballë presioneve të tilla”, pohon Rubena Moisiu duke theksuar se këto vajza duken përgjithësisht të traumatizuara kur vijnë kërkojnë këtë lloj ndihme. Ndërkohë ajo pohon se ligjërisht në asnjë maternitet shtetëror nuk duhet të realizohen ndërhyrje të tilla. A janë këto ndërhyrje të rrezikshme për shëndetin? Dr.Moisiu nuk i paraqet ato si traumatike. “Nuk është se qepja e cipës së virgjërisë rrezikon shëndetin. Kjo më shumë rrezikon rëndë emancipimin e shoqërisë. është e trishtueshme të mendosh se për shumë njerëz vazhdon të mbetet tabu prishja e cipës së virgjërisë para se vajza të martohet. Në këto raste, ende fatkeqësisht nuk vlersohet njeriu por një cipë që vazhdon të mbetet simbol i ndershmërisë, por që në fakt nuk është e tillë”,- pohon Rubena Moisiu. Flet Sabireja, ish-mamija që rindërton virgjërinë Diku afër Pazarit të Ri ndodhet “Sabrireja” (emër i sajuar) ish mamija që iu rikthen “shpresat për të ardhmen”, vajzave që kanë humbur virgjërinë. Ajo e di që është e paligjshme ndërhyrja që bën ndaj dhe nuk tregon emrin dhe mbiemrin e saj të vërtetë. “Më vjen keq për vajzat sepse shumica e tyre nuk e bëjnë me dëshirë, por duan të martohen dhe ka nga ata djem që nuk i marrin po nuk qenë të virgjëra. Më vjen keq që djemtë e shikojnë një copë himeni si garanci për ndershmëri, po ç’ti bësh”, thotë Sabireja. Sipas saj kryesisht këto ndërhyrje janë fare të thjeshta dhe kanë një çmim shumë të lirë, pasi zgjasin vetëm pak minuta. “Për ata më të lehta që zhvillohen edhe në kushte shtëpiake marrin një shumë tepër simbolike, 1 mijë lekë të reja, ndërsa ata më të vështirat që bëhen me anestezi lokale janë më të shtrenjta dhe shkojnë deri në 10 mijë lekë të reja”, pohon ajo. Ndërkohë ish-mamija shpjegon seqë nga dita kur bëhet qepja mund të zgjasë maksimumi deri në 7 ditë. Nëse brenda këtij afati vajza nuk kryen marrëdhënie seksuale, nuk mbetet asnjë shenjë nga “virgjëria e shtirur” pasi fillojnë e bien penjtë. “Ekspertja” që i bën vajzat të duken të virgjëra thotë se në shumicën e rasteve mashtrimi ecën dhe meshkujt e kanë të pamundur që ta dallojnë që nuk kanë të bëjnë me një virgjëri të vërtetë por vetëm me një të sajuar. Epo, ndoshta e meritojnë, të mashtrohen..! ***** Virgjëria “teknike” dhe Virgjëria “sekondare” Dr.Adem Harxhi A është vajza e virgjër? Kjo pyetje i ka shqetësuar njerëzit vazhdimisht, tani më pak se më parë. Por, mos u çudisni, edhe sot, shumë burra e djem pyesin, se si mund të njihet një vajzë e virgjër. Përgjigja ime është: vetëm vajza e di nëse ka bërë seks ndonjëherë me një djalë. Thuhet se një vajzë virgjëreshë, duhet ta ketë himenin të paprekur. Sipas këtyre, po qe se natën e martesës, po qe se nuk del pak gjak në çarçafët, atëherë atë e kanë gënjyer. Kjo shkakton shumë ankth të panevojshëm. E vërteta është se shumica e nuseve nuk gjakosen. Sot, një vajzë konsiderohet virgjëreshë kur nuk ka bërë interkursë seksuale me një burrë. Kjo është një çështje personale që ka shumë rëndësi për vetë vajzën dhe shumë më pak për të tjerët. Ç’JANë VIRGJëRESHAT TEKNIKE Nuk është fjala për ato virgjëresha që punojnë në një nga fushat me teknologji të lartë. Jo, është fjala për ato vajza të zgjuara, që kënaqen me pak aktivitet seksual dhe që mendojnë se nuk ia vlen të rrezikosh për shtatëzani dhe sëmundje. Metoda e tyre kontraceptive është qind për qind e suksesshme, sepse ato nuk bëjnë seks. Sjellja e një vajze të tillë, mund të përmblidhet kështu: Çdo gjë pranohet me përjashtim të fundit. Ajo e lejon dashnorin e saj ta përkëdhelë, të bëjnë masturbacion reciprok, por ajo gjithmonë refuzon interkursën. Nuk i imponohem askujt të zgjedhë këtë soj virgjërie, por do të përpiqem të sjell disa argumente në favor të saj. Kjo sjellje nuk vlen për këdo. Disa herë dhe në disa rrethe shoqërore, një vajzë teknikisht virgjëreshë, nuk shihet me respekt të madh. Disa të rinj nuk kanë aq shumë vetëbesim dhe nuk janë aq të fortë sa t’i përmbahen kësaj politike. Virgjëreshat teknike, sido që të jetë, nuk janë më të preferuarat, por ato janë shumë më pak të trishtuara nga çdo shoqee tyre në klasë të dhjetë, që mbetet shtatzënë. Edhe djemtë, mund të jenë teknikisht të virgjër. është e qartë që ata bëjnë ato forma seksi që nuk përfshijnë interkursën vaginale. Kur puna vjen për të shkuar para, ata ndalojnë. Virgjëreshat teknike mësojnë shumë teknika seksuale, të cilat i përdorin gjatë gjithë jetës, kur marrin dhe japin kënaqësi. Por do të thosha se këto teknika mund të mësohen në çdo moshë dhe nuk ka arsye të mësohen shumë herët. Çiftet që shoqërohen së bashku për një kohë të gjatë dhe që planifikojnë të martohen, mund ta praktikojnë virgjërinë teknike. Kur do të martohen, ata do të kujtojnë në mënyrë shumë sentimentale, përkujdesjet e tyre të vjetra e të këndshme me njeri-tjetrin. * * * Të JENI DHE Të DUKENI MIRë. T’i thuash “Jo”seksit të hershëm, mund të jetë e vështirë, por është më e lehtë nga sa të jetosh me pasojat e seksit parakohe. Si mund ta shuani zjarrin e dëshirës seksuale përpara se të bëni seks? Të rinjtë e thonë “ jo-në” e tyre me mënyrën si veprojnë, me mënyrën si bisedojnë dhe me mënyrën se si vishen. Vishni tesha që ju tregojnë të bukura por jo seksi. Tregoni se jeni vajza të reja plot hijeshi, por nuk jeni “lodra seksi” në duar të djemve. Po qe se u tregoni djemve pak mish, atyre do t’u burojnë hormonet me shumicë Planifiko takime që nuk përfundojnë në situata të vështira. Ti e di ku do të shkosh, çfarë do të bësh dhe çfarë nuk do të bësh, që të ruash kënaqësinë e momentit. Qetësoje një bisedë që bëhet shumë e nxehtë. Mbani parasysh se pas fjalëve vijnë veprimet. Vajzat duhet të dinë se, ato që veshin ose bëjnë, tregojnë qëllimet e tyre. Duhet të jeni të kujdesshme për veshjen që është shumë e ngushtë, shumë e ulur dhe shumë e shkurtër. Ju e dini, se shokët tuaj, duke parë gjinjtë nga jakat tuaja të shqyera dhe kofshët nga fundet e shkurtra, gjithë kohën flasin për to. A dëshironi ju që shokët tuaj të flasin për këtë? Pse duhet të shikojë një vajzë që i shton hormonet, kur ai dëshiron ta shohë atë si shoqe. Një djalë dëshiron ta respektojë një shoqe, por ai ështëi distraktuar nga veshja e saj “seksi” dhe e kujton atë gjithmonë për atë të vetmen gjë. Djemtë eksitohen nga shqisat, vajzat eksitohen nga zemrat. * * * Shumica e adoleshentëve që lexojnë këto shënime, me siguri, janë të virgjër. Disa mund të jenë “teknikisht” të virgjër, dhe kanë shkuar pak më përpara. Mendoj se edhe ata i lexojnë këto rreshta tamam në kohë. Ndonjë lexues mund të ketë shkuar edhe më tutje. Ndonjë vajzë e rrallë mund të ketë mbetur edhe shtatzënë. Cilido të që jetë pozicioni juaj, kurrë nuk është vonë të bëni një fillim të ri të sjelljes dhe të veprimeve tuaja. U mundova të shkruaj shumë gjëra të mira për virgjëreshat. Por dikush mund të mendojë: Këto nuk vlejnë për mua që, tashmë, jampërfshirë në marrëdhënie seksuale. Ka njerëz që mendojnë se nuk ka kthim mbrapa, kur ke shkuar shumë përpara në marrëdhëniet seksuale. Kjo nuk është e vërtetë. Kthim ka, por ai nuk është i lehtë. Çdo ditë e re, u jep të rinjve liri të reja, për të bërë zgjedhjet e tyre lidhur me aktivitetin seksual. Ç’ëSHTëVIRGJëRIA SEKONDARE? Të besosh se seksi nuk duhet filluar herët, edhe atëherë kur nuk e ke pasur këtë besim më parë. Virgjëria sekondare është të vendosësh t’i ndërpresësh marrëdhëniet seksuale që ke filluar, dhe ta lësh seksin për më vonë. Mos e besoni gënjeshtrën se, po e shkele një herë, nuk i kontrollon dot më impulset e tua seksuale. Nuk do të thotë se po të marrësh diçka nga çanta e një shoku, ti do të vjedhësh tërë jetën në çantat e shokëve. Nuk është e lehtë të bësh gjëra të mira, por kjo do t’u bëjë të ndjeni vetëbesim, dinjitet dhe vetëkontroll në një mënyrë që asgjë tjetër nuk ua kthen dot. Kthimi tek virgjëria sekondare është, padyshim, vendimi më i mirë që keni marrë ndonjëherë. Të gjitha marrëdhëniet e tjera do të ndryshojnë për mirë. Ju tani do të bisedoni dhe do të qeshni lirisht. Tensioni dhe faji do të largohen nga ju. TANI ëSHTë KOHA Edhe pse është e pamundur të ktheheni në virgjërinë fizike të humbur, edhe pse nuk do t’i shuani dot totalisht kujtimet dheefektet anësore të eksperiencave të kaluara seksuale, ju, duke u kthyer tek virgjëria sekondare, do të keni MUNDëSI të rifitoni në mënyrë emocionale, psikologjike dhe personale respektin për seksin. Ky është avantazhi i atyre që arrijnë ta bëjnë këtë. Virgjëria sekondare ka ndihmuar shumë adoleshentë dhe të rritur, që të kthehen në gjendje seksuale të shëndetshme, si mendore ashtu edhe fizike. Keni pasur ose jo, ndonjë shqetësim në të kaluarën, mos lejoni të kaluarën të justifikojë qëndrimin tuaj në të njëjtën mënyrë. Jeni penduar ose jo për të kaluarën, tani që keni informacion të ri, llogaritni koston dhe hiqni dorë nga seksi. Mos u shqetësoni se çdo të mendojë dashnori apo dashnorja juaj e mëparshme. Vendosni të çlironi veten nga lidhjet e kënaqësisë seksuale adiktive. PSE Të ZGJIDHNI VIRGJëRINë SEKONDARE? Virgjëria sekondare, është çlirimi adoleshentëve nga ndjenja se janë zënë në grackë, ose janë skllavëruar nga aktiviteti seksual i hershëm. Ja disa nga arsyet pse disa adoleshentët kanë zgjedhur virgjërinë sekondare: -“ Për një moment ishte kënaqësi, por pastaj fillova të ndjej se ai po më përdorte mua” -“Në të vërtetë u shqetësova mos infektohesha me ndonjë sëmundje infektive seksuale dhe me AIDS” - “Sa më shumë bënim seks, aq më pak bisedonim. Më në fund u duk sikur ishim dy të huaj” -“Një shoqja ime mbeti shtatzënë, që në herën e parë që bëri seks. Kjo më bëri të mendoj mos e pësoj edhe unë kështu” -“Pas kënaqësisë fillestare, u ndjeva jo mirë për atë dhe veten” -“Unë bëra seks vetëm se mendova që e doja me të vërtetë dhe se një ditë do të martohesha me të. Mënyra si veproi ai, më bëri të mendoj se, me të, nuk kalohet dot gjithë jeta. Seksi kurrë nuk na afroi me njëri-tjetrin” Sa e sa adoleshentëve u sillen nëpër kokë këto mendime dhe të tjera si këto. Kurrë nuk është vonë për një ndryshim të ri. Çdo i ri që dëshiron kthimin në virgjërinë sekondare, mund ta arrijë atë nëse vendos të ndryshojë dhe të shkëputet nga zakonet e vjetra. Largohuni nga njerëzit, vendet dhe situatat që dobësojnë vetëkontrollin ëSHTë JETA JUAJ: VENDOSNI NDRYSHIMIN Nëse ke vendosur që virgjëria sekondare vlen për ty, ti ke hedhur një hap të madh përpara, drejt lirisë seksuale. Kjo nuk është e lehtë, sikur nuk është e lehtë të mbash një dietë nga do të heqësh ushqimin më të preferuar, ose të studiosh kur është më mirë të shikosh TV-në. Ju mund ta bëni këtë. Zakonisht, duhen 21 ditë për të formuar një zakon të ri. Ju e keni ndërtuar një rrugë në trurin tuaj, nëpër të cilën shkoni pa u menduar. Ta ndryshonikëtë rrugë, duhet të mendoni shumë dhe të praktikoni një zakon të ri, që të shkoni në drejtim të ri BOX Seks para martese? Vendimi më i mirë merret nga një njeri i stabilizuar Shpesh flas dhe konsultoj të rinj, që kanë bërë seks me një ose më shumë partnerë. Kur janë shumë të rinj, i këshilloj të heqin dorë nga aktiviteti seksual për pak vjet dhe t’i përkushtohen rritjes së tyre. Të çdo moshe qofshin ata, u rekomandoj me insistim të përdorin seksin e sigurtë. Shumica e këtyre të rinjve ndjehen jo mirë dhe tëdëshpëruar. Gjëja e parë që do t’u këshilloja adoleshentëve seksualisht aktivë është: Mos bëni seks nën presion. Ndonjëherë, ndodh që një vajzë të shkojë me një të moshuar, ose me një burrë të martuar. Në këtë rast këshilla është: Largohu menjëherë nga kjo marrëdhënie, ty po të përdorin. Burrat e martuar kurrë nuk i lënë gratë e tyre për një adoleshente, ata vetëm i përdorin ato. Ja dhe diçka tjetër që tërinjtë e kanë vështirë ta bëjnë: Sapo fillojnë të bëjnë seks, ata e kanë të vështirë të largohen. Kjo është veçanërisht e vërtetë për vajzat. Natyrisht, këto të reja duhet të inkurajohen, të ndjekin instinktin e tyre, dhe të kthehen mbrapsht. Të bëhen përsëri fëmije dhe të mos bëhen të përdorura. Shumë nga këto të reja, duan ta ndërpresin seksin për disa vjet, deri sa ta kuptojnë veten më mirë dhe të ndjejnë përgjegjësinë për jetën e tyre. Vendimi për të bërë seks, qoftë edhe për një grua dhe një burrë, është një vendim personal. Sot, ideja për të bërë seks para martesës, pranohet gjerësisht. Por vendimi më i mirë merret nga një njeri që është i stabilizuar në karrierë, që ka të ardhura të mjaftueshme për të qenë i pavarur dhe ka atë ndjenjën e sigurisë, që të jep marrja e një profesioni. Sot mosha mesatare e martesës është rritur shumë. Djemtë martohen mesatarisht në moshën 27-vjeçare dhe vajzat në moshën 24-vjeçare. T’u kërkosh të rinjve të mos bëjnë seks deri sa të martohen, është një këshillë që rrallë kush do ta zbatojë. Por edhe të fillohet marrëdhënia seksuale shumë herët, prapë nuk është mirë. Gjërat që paraqesin rrezik, lejohet të ushtrohen në një moshë të caktuar dhe me leje (licencë). Kështu është kur nget makinën, kur përdor alkolin, duhanin, ashtu duhet të jetë edhe kur bën seks. Nuk lejohet një i ri, nga mosha 13 deri në 18 vjeç, të dalë në rrugë me makinë. Kështu nuk duhet të bëjë edhe seks. Nesër nga Dr.Harxhi, në Faqet e së Dielës, mund të lexoni: KUR DUHET Të FILLOJë JETA SEKSUALE INTERVISTë “21 vjeç: Pse nuk kam vendosur ende të bëj jetë seksuale...” Të jetosh me rregulla, për shumë njerëz, është më komforte, nga sa të rrosh me impulse. E tillë është edhe vajza që pranoi të intervistohej për SH2-shin. është nga Tirana, pas 4 ditësh ekzaktësisht, mbush 21 vjeç. është e virgjër. Po e quajmë për lehtësi “Ejola”, por emri i saj është ndryshe. Për fat të keq, nuk mundemi të japim më tepër hollësi se kaq. Ky ishte kushti i marrëveshjes sonë për të pranuar intervistën. Ajo u vetëofrua në redaksinë tonë me një telefonatë, pas botimit të shtunën e kaluar të historisë së një britanikeje, e cila ishte e virgjër në moshën 105-vjeçare. Ejola na tha se e quante të rëndësishme të shpjegonte këndvështrimin e saj dhe të vajzave si ajo mbi virgjërinë. Ajo është një vajzë mbresëlënëse, e bukur, inteligjente. Na tha se duhet të flasim për vajzat e virgjëra, që e kanë zgjedhur këtë rrugë, jo nga frika, as pse janë shumë të preokupuara, por për arsye të edukimit të tyre familjar dhe fetar. Ejola, virgjëria juaj është një vendim, apo ka rrethana jetësore dhe familjare që kanë favorizuar këtë situatë? Unë nuk do t’ju kisha telefonuar në rast se do të ishte fjala për rrethana rastësore. është vendim, sigurisht. Pse një vendim i tillë, nëse na lejoni ? Sepse besoj në diçka: që eksperiencat seksuale të hershme janë, zakonisht, jo perfekte. Besoj, gjithashtu,, që marrëdhënia seksuale, është më e mirë kur e krijon së bashku me dikë që e do. Unë dëshiroj të rritem dhe zhvillohem brenda vetes, përpara se të përfshihem në marrëdhënie intime me dikë që do të influencojë shumë tek unë. Nuk dëshiroj që të influencohem kaq fort dhe nuk lejoj dikë tjetër të ndërhyjë në jetën time fizike dhe psikologjike, përpara se të njoh mirë veten time. Po ti pyesësh të gjitha vajzat, kur flasin për lidhjet e tyre, thonë që janë lidhur me këtë apo me atë, por në thelb janë duke kërkuar një djalë serioz dhe të përkushtuar. Mendon se ka ndonjë gjë të keqe në këtë mes? Në fakt edhe vajzat e tjera, në kërkim të princit të tyre janë, apo jo, njësoj si ti... Sigurisht që secila zgjedh vetë si ta jetojë rininë, por për mua ai seksi për stërvitje që thoni ju, më ndjeni, po më duket pak harbut. Sidoqoftë, është një alternativë, por nuk është më i miri. Siç ju thashë, preferoj të mos bëjë fare seks deri në kohën e duhur dhe me njeriun e duhur. Sipas Ejolës, cila është mosha ideale për t’u përfshirë në këtë marrëdhënie intime? Koha në të cilën virgjëreshat ndjejnë se janë gati të fillojnë seksin, nuk përcaktohet nga mosha që matet me vite, por nga vetëbesimi i tyre. Disa njerëz janë të pjekur dhe me vetëbesim në moshën 18 vjeç, të tjerë zhvillohen me ngadalë. Çdo vajzë e virgjër dëshiron të rritet plotësisht, përpara se t’ia kushtojë trupin dhe mendjen e saj bërjes së fëmijve dhe kujdesit për ta. Vajza që është shumë e interesuar për mësimet dhe aktivitetet e ndryshme, ndonjëherë është e keqkuptuar nga njerëzit. Ata do të doninqë dhe ajo ta “gëzonte rininë”. Ju shqetëson kjo? është pak gabim që të bësh një lidhje direkte mes vajzave që duan të ruajnë virgjërinë deri në momentin e duhur dhe vajzave që janë studioze. Nuk janë domosdoshmërisht i njëjti person (qesh). Një vajzë e virgjër, thjesht dëshiron të mos përfshihet në seks dhe ta lërë atë për më vonë, kur të ketë kohë të lirë, si për të gjitha interesat e saj të tjera. Jeta e tyre, në të vërtetë, nuk është aq e vështirë sa mendojnë të tjerët nga jashtë. Flisni në familje rreth kësaj teme? Kam mbështetjen dhe aprovimin e familjes, të miqve dhe besimin e tyre. Keni mikesha të ngushta? Sigurisht që po. Edhe ato janë të virgjëra? (Qesh). Jo, të gjitha. Po vajza virgjëreshë mund të jetë shoqe e mirë e një vajzës tjetër seksualisht aktive. Shpesh ajo di më shumë, nga sa di vajza seksualisht aktive, për periodat, për shtatzëninë dhe hapat që duhen marrë, kur dikush është në vështirësi. Virgjëresha ka kohë të lexojë për këto çështje dhe mendimi i saj i ftohtë, e bën atë shpesh këshilluese për të tjerat. Jeni fetare? Kam besimin tim, mënyrën time për këtë. Lutjet, kisha, xhamia dhe meditimi, të gjitha i japin jetës komfort kur i beson. Një mesazh për bashkëmoshataret? Abstenimi nga seksi, është një jetë e disiplinuar. Ata kanë më shumë vetëkontroll nga sa kanë moshatarët e tyre. Kjo disiplinë është më shumë ndihmuese se e dhimbshme. ****** P.S Artikulli eshte marre nga 'Shekulli' ( http://www.shekulli.com.al/news/52/ARTICLE...2008-10-18.html ) e ngaqe eshte artikulli i dyte i kesaj natyre ne pak dite mos e te menoje nokush se jam i fiksum me kete pune . E di qe si teme pak a shume ekziston po meqe pyetja e titullit ishte me se direkte mendova ta le te hapur. Lexo me shume artikuj

Ka ndryshuar emrin nga Yusra në Yasmin dhe punon si balerinë në «pole dance», rrotullohet rreth një tubi me rroba në stilin kubist në klubet e Londrës. Nuk ka asgjë të cuditshme, nëse nuk do të ishte vajza e Mohammed Omar Bakri, predikuesit të njohur islamik i cili u dëbua nga Anglia dhe tani jeton në Liban. Ajo që e zbuloi Yasmin, 27 vjece, ka qënë revista e mirenjohur “The Sun”. “Nuk kam kontakte me babanë tim dhe nuk e kam aprovuar asnjëherë mënyrën e tij të jetesës dhe idetë e tij ekstremiste”, konfirmon Yasmin, nënë e një fëmije tre vjec, fryt i martesës së saj me ish burrin turk. Sipas “The Sun” sheiku Mohammad që kërkon që gratë të mbajnë perce. Ai nuk e shihte të bijën prej vitesh dhe e mendonte në Turqi me burrin. Ndërsa, Yasmin është martuar dy herë dhe tani bashkëjeton me një djalë 26 vjecar. Por hetimet e revistes nuk perfundojne me kaq. Gazetarë zbuluan se 5 vjet më parë, kur Mohammed Omar Bakri jetonte në Britaninë e Madhe, paska paguar për operacionin plastik në gjoks të së bijës, operacion që i mundësoi edhe suksesin në karierë. Një shoqe e saj tregoi: “Ajo ishte shumë e lumtur nga efekti që shkaktonte tek burrat dhe ky besim i ri në vetvete e coi të zhvishej në klubet e natës. Nuk do ta kishte bërë kurrë një punë të tillë nëse nuk do të kishte patur atë gjoks, që iu pagua nga i ati. Ai është përgjegjësi i gjithë kësaj”. Bakri, 50 vjec, i njohur për predikimet e tij që dënon gruan që shfaq feminilitetin e saj, do të duhet t'i justifikojë botës profesionin që ka e bija. Lexo me shume artikuj

I mituri Marsel Misha tregon se ende nuk i di emrin dhe nuk e ka parë gruan e tij, e cila ndodhet në emigracion në Greqi ELBASAN - Marsel Misha sapo ka mbushur 13 vjeç. Ai është nxënës në klasën e shtatë të shkollës "Hamit Mullisi" në Elbasan. është ende një fëmijë, megjithatë është i fejuar. Fejesën e shpalli këtë verë sapo përfundoi klasën e gjashtë. Ai tregon se me këtë rast u zhvillua një festë e madhe familjare, ku prindërit e tij të komunitetit rom ftuan mjaft miq e shokë. Por Marseli nuk ka pasur rast ta shohë nusen e tij. Ajo ndodhet në emigracion në Greqi. Madje ai nuk i di as emrin. Ky pohim i bën shokët dhe shoqet që të qeshin me habi. Marseli tregon sesi u fejua. "Unë nuk dija asgjë. Gjyshi Flamuri më tha se do të më fejonte. Një ditë më mori pranë dhe më tregoi se më kishte gjetur një vajzë nga një derë e mirë. Më pyeti nëse isha dakord apo jo. Nuk dija se çfarë t’i thosha. Kisha dëgjuar se fejesa dhe martesa ishin të mira. Me anë të tyre bëheshin fëmijë, kishe një familje, shtëpi etj. Ndaj e miratova dëshirën e tij", thotë ai. Në verë u organizua një festë e madhe. Gjyshi dhe prindërit ftuan miqësinë dhe shoqërinë dhe pasi hëngrën, pinë dhe kërcyen, shpallën fejesën e dy të miturve. "Unë prita që të vinte nusja, por ajo nuk erdhi. Më thanë se ishte në Greqi me prindërit e saj. As emrin nuk ma treguan. Që nga ajo ditë ndjehem më burrë dhe më i rritur se të tjerët. Kam dëshirë të njoh dhe të takoj nusen time sa më parë. Nuk di se kur do të më martojnë, sepse ata nuk po më pyesin mua. Sapo të përfundoj shkollën, mendoj se do të më martojnë", vijon më tej Marseli. 13-vjeçari vazhdon shkollën, dhe sapo është hedhur në klasën të shtatë. "Kam dëshirë të përfundoj shkollën dhe të bëhem tregtar", shprehet ai. Fejesa është zyrtarizuar dhe ai ka shpërndarë karamele e llokume për shokët dhe shoqet e klasës dhe për kolektivin e mësuesve. Fejesat dhe martesat në moshë të re po shfaqen çdo ditë e më shumë në Elbasan. Mjaft prindër fejojnë vajzat dhe djemtë në moshë të mitur. Madje në disa raste fejesat shpallen qëkur bebet janë në bark ose sapo lindin në maternitet. Të rriturit e justifikojnë këtë akt me krijimin e një familje të ndershme dhe të qëndrueshme, për të larguar fëmijët e tyre nga veset e këqija. Por pasojat shfaqen më pas, kur fëmijët rriten dhe kuptojnë se çfarë është jeta e lirë dhe dashuria. Lexo me shume artikuj